Weblog

Vandaag staat er 31,1 kilometer op het programma, met maar liefst drie jebels, ofwel bergen en uiteraard wat stukken zandduin. Na de start gaat het al snel geleidelijk omhoog naar Hered Asfer Jebel. Na de berg CP 1 op 12,2 km. Na een stuk met zandduinen begint de klim 15% naar Joua Baba Ali Jebel, ofwel de Ali Baba berg. Bovenin schijnt een wat technische passage te zijn, maar daar zal Jolanda niet van wakker gelegen hebben lijkt me. Na CP2 op 24,6 kilometer klimt het maar liefst 25% naar El Oftal Jebel. Door een wadi, een stenig stuk en zandduinen als toetje gaat het richting finish op km 31,1....

Het roadbook voor de eerste dag geeft een afstand van 36,2 kilometer. Volgens de organisatie een zware en hete dag, wat klinkt als een pleonasme voor de Marathon des Sables. In elk geval zijn de eerste 2,2 kilometer vlak en eenvoudig, daarna ligt al de eerste jebel (berg), gevolgd door zandduinen, een droge rivierbedding meer zandduinen, nog een jebel en dan naar de finish. Onderweg twee Checkpoints (CP), waar we de exacte tussentijden te zien krijgen. Hiernaast het eerste deel van het roadbook zoals de deelnemers dat krijgen. Onderweg zijn alle lopers te volgen met een spot, maar omdat die slechts...

Meer dan 30 jaar geleden, vertrok de jonge Fransman Patrick Bauer met een enorme rugzak richting de woestijn. Hoe jong hij ook was, hij had het even helemaal gehad met de hectiek van zijn werk en dagelijks leven. Meer dan 300 km legde hij in zijn eentje af, bijna twee weken door het zand, maar de innerlijke reis die hij aflegde was nog vele malen langer. Zoals ieder mens in de woestijn het keer op keer zelf zal ervaren: vroeg of laat maakt die woestenij je nederig. Nederig op een mooie manier, zonder te vernederen want  het doet geen pijn, het geeft gek genoeg juist kracht. Patrick Bauer besloot...

Het voelt als dé ideale laatste voorbereiding, deze dagen in Hotel le Fînt. De groene rust van de binnentuin, de frisse glinstering van het zwembad, vogelgekwetter, schildpadgescharrel en zoete jasmijnachtige geuren - als vakantie zou ik in deze luxe waarschijnlijk al snel de kriebels krijgen, maar als laatste stap naar de MdS kan het niet beter. Even rennen op het heetst van de dag wat hier in Ouarzazate tegen de 30 graden Celsius is (ter acclimatisatie voor de woestijn, daar zal het rond de 45 zijn), soms een tijdlang focussen en dan weer een uurtje of wat alles loslaten en bewust helemaal...

Mijn tas staat klaar voor vertrek en ook mijn lijf is er klaar voor - alhoewel het nog een volle week duurt eer de 30e editie van de Marathon des Sables van start gaat. Om straks optimaal & veilig te kunnen presteren in de hitte van de Zuid-Marokkaanse Sahara (waar het overdag tussen de 40 en 50 graden Celsius is), vertrek ik op zondag 29 maart al naar Ouarzazate waar ik dan tot vrijdag 3 april rustig in een hotel verblijf. Samen met twee andere Nederlandse deelnemers, Jolande Ardon en Nico Ursem, dus dat is ontzettend relaxt. Overdag zal ik behalve veel uitrusten en mentaal voorbereiden,...

De laatste zware trainingsdagen dienen zich aan en dan nog twee weken tapering off tot aan de start van de 30e Marathon des Sables op 5 april (mijn 3e). Heerlijk dat de RACE nu zo dichtbij komt. Het gevoel dat alle puzzelstukjes op hun plaats vallen. Alle afzonderlijke trainingen; het uitzoeken van de mee te nemen spullen (eten vooral); het bewaken van de benodigde rust; de focus én de ontspanning. Eigenlijk alles wat me de afgelopen jaren juist NIET deed racen. Waarom ik hardlopen als REIS verkoos. Bij een race versmalt mijn blik, ik móet me concentreren, er zijn concurrenten, er loopt een...

'Een goede voorbereiding is het halve werk' wordt wel eens beweerd. Onzin. Het is veel meer dan de helft. Neem alleen al de kwestie tijd. Ik ben duizend keer langer aan het voorbereiden voor de Marathon des Sables dan dat weekje dat ik eraan deelneem! Vandaag ren ik over de iceroad door het Åmotsdal. Alle wegen zijn hier op dit moment spiegelgladde ijsplaten. Alleen met spikes onder enigszins te doen, alhoewel ik de heuveltrainingen en die met extra gewicht mooi even achterwege laat. Eén verkeerde val en mijn voorbereiding is helemaal geen werk meer. Maar wat is het mooi om nu de laatste periode...

"Het was een superdag voor ons! Losse sneeuw waar de ski's net in weg zonken. Eronder hard ijs zodat de latten gleden als over een geolied oppervlak. Maar die losse sneeuw was nodig om te kunnen sturen. De ene helling lastiger dan de andere maar het ging perfect. Een heerlijke sport!" Ik had dit absoluut over vandaag kunnen schrijven, onze afdaling vanaf het Dovrefjell plateau benaderde perfectie (eh, qua gevoel in het hoofd dan he, niet zozeer onze gratie of stijl). Maar het waren Amundsen's woorden, opgetekend 6 januari 1912. Ook hij daalde die dag een plateau af. Dat van Antarctica. Waarmee...

We waren een paar dagen onderweg, toen zich onverwacht - zoals wel vaker als je denkt volslagen zorgeloos te kunnen zijn - enkele problemen voordeden. Bij brander en binding. Beiden tamelijk essentiële materialen. Genoeg reparatiespul mee en gelukkig borrelde Frank over van de ideeën wat eraan gedaan kon worden. Zo togen we naar de eerstvolgende Noorse berghut waar twee vrouwen de houtkachel tot buitengewone hoogte opgestookt hadden. Ideaal om in het gat van de dolgedraaide schroef lijm plus lucifershoutjes te prutsen om zo de nieuwe en iets langere schroef op de binding te zetten. De brander...

Je kunt nog zoveel plannen maken, uiteindelijk bepaalt de berg (en het weer) wat daarvan terecht komt. In Trollheimen was het te warm en er lag uiteindelijk te weinig sneeuw - over Dovrefjell woedde dagenlang een storm. In de bergen word je een geduldig mens, uiteindelijk neemt de storm af en kunnen we onze slee inpakken en op eigen houtje omhoog trekken! De sneeuw kraakt. De slee piept. De latten glijden. Toch strekt de stilte zich eindeloos ver uit. Deze momenten hierbuiten, daar draait het om. Ik kijk niet langer angstvallig omlaag (of er geen houtschilfer afbladdert). Ook wantrouw ik niet...