Weblog

Het was in het land van de Ronde Bergen dat Henrik Ibsen zijn toneelstuk over Peer Gynt bedacht. Rondane met zijn 580 vierkante km en zijn 10 toppen boven de 2000 m is inmiddels een nationaal park. Al sinds 1962. Het eerste van Noorwegen. Eenderde van dit berggebied ligt in de alpiene zone en dat zie je. Berken kronkelen weliswaar nog welig langs het pad richting Peer Gynthytta, maar dat duurt niet lang meer. Boven de 1400 m wil hier alleen nog kortsmos groeien. Kun je saai noemen. Monotoon. Maar liever noem ik het een uitdaging. Om karigheid te omarmen. Om stilte in al zijn nuances te beluisteren....

Volgende week ga ik in m'n eentje voor Op Pad een mooie trektocht in Rondane maken. Wildkamperen, hutten, tweeduizenders, watervallen en stenen, véél stenen. Stenen in alle vormen en maten. Oude stenen. Brokjes historie die me misschien het lopen zullen bemoeilijken maar die me de dimensies van de bergen - wat is oud als we het over miljoenen jaren hebben? - zullen bij brengen. WAT GAAT MEE DEZE KEER?   Buitenlagen van Bergans: Waterdicht, ademend jack & broek (Airojohka Jacket & Cecilie Pants, beiden van Dermizax-materiaal). Een dunne windstopper (Microlight Jacket). Een donsje...

Niet de race maar de reis, dat houd ik er nog even in. Half september wil ik een lang gekoesterd plan uitvoeren, namelijk de hele GR20 als solo trailrun afleggen. Dit zal tevens een reportage worden voor Run2Day Magazine. Met minimale rugzak en onderweg in de bivakzak slapend, maar met gebruik making van de hutten voor water en proviand. Corsica heeft al vele jaren mijn hart gestolen. Jaren terug beleefden Frank en ik een winterse versie van de GR20, op sneeuwschoenen, stijgijzers en touw - een helse maar schitterende Haute Route waarbij de supersteile couloirs regelmatig aan touw afgedaald...

Alweer een kleine week terug in Nederland, druk met allerlei zaken rond boek en theaterlezingen van 'Niet de race maar de reis', maar geregeld dwalen mijn gedachten terug naar de woestijn. Rechts een bakkie, links een boekenstapel, recht vooruit een beeldscherm met oplichtende mailtjes - maar eigenlijk zie ik niks, proef ik niks - ik ben weer even terug in de Sahara en droom voor me uit over dat onwaarschijnlijk mooie landschap. Elke dag was anders: zandbergen, vlaktes, rivierbeddingen, oases, lemen hutten, rotsige tafelbergen, duinen. En over dat alles lag soms een groenige waas want dit keer...

Vandaag wordt de 5e en laatste wedstrijdetappe gelopen. 42,2 kilometer van Jdaid naar Kourci Dial Zaid voor wie ter plaatse bekend is. Zaterdag volgt nog een korte etappe voor Unicef, maar die telt niet mee voor het klassement. Eerst nog over de merkwaardige dag van gisteren. De tijdstraf van 1 uur voor Natalia Sedykh heeft ze gekregen wegens het ontbreken van een verplicht uitrustingsstuk tijdens een bagagecontrole. Wat er ontbrak weten we niet. Verder schijnt Laurence Klein drie kwartier bij een deelnemer gebleven te zijn om hem of haar medische bijstand te verlenen totdat het medische team...

Vandaag staat er 91,7 kilometer op het programma met onderweg zeven checkpoints. Meer dan een dubbele marathon... Deze dag mag door de lopers worden gespreid over twee dagen, maar wie voor een goede klassering meedoet loopt deze etappe non-stop. Gestart wordt om 10.00 uur NL-tijd, dus tegen 12.00 uur gaan we de loop volgen totdat Jolanda hopelijk voor middernacht binnenkomt. De grote kunst bij deze lange afstand is het verdelen van de je krachten en regelmatig zijn er deelnemers die de laatste kilometers niet meer vooruit te branden zijn, waardoor plotseling flinke verschuivingen in het klassement...

FvZ: Een bijzondere dag gisteren. Terwijl Jolanda op bivak zat met een rugblessure konden de kijkers thuis de indrukwekkende uitzending van KRO's De Wandeling volgen, waarin Jolanda vertelde over haar moeilijke jeugd, hoe ze daarna haar leven heeft omgebogen en niet het verleden laat bepalen wat er met je gebeurd. "Kijk maar hier sta ik. Ik kan heus wel wat!" De 180 graden draai die Jolanda met haar mindset maakte dwingt respect af. Lopen met een wrakke rug vraagt een buitengewoon doorzettingsvermogen en veel toploopsters zouden hier afhaken. Een plek in de subtop staat niet zo mooi op je loop...

Vandaag staat er 31,1 kilometer op het programma, met maar liefst drie jebels, ofwel bergen en uiteraard wat stukken zandduin. Na de start gaat het al snel geleidelijk omhoog naar Hered Asfer Jebel. Na de berg CP 1 op 12,2 km. Na een stuk met zandduinen begint de klim 15% naar Joua Baba Ali Jebel, ofwel de Ali Baba berg. Bovenin schijnt een wat technische passage te zijn, maar daar zal Jolanda niet van wakker gelegen hebben lijkt me. Na CP2 op 24,6 kilometer klimt het maar liefst 25% naar El Oftal Jebel. Door een wadi, een stenig stuk en zandduinen als toetje gaat het richting finish op km 31,1....

Het roadbook voor de eerste dag geeft een afstand van 36,2 kilometer. Volgens de organisatie een zware en hete dag, wat klinkt als een pleonasme voor de Marathon des Sables. In elk geval zijn de eerste 2,2 kilometer vlak en eenvoudig, daarna ligt al de eerste jebel (berg), gevolgd door zandduinen, een droge rivierbedding meer zandduinen, nog een jebel en dan naar de finish. Onderweg twee Checkpoints (CP), waar we de exacte tussentijden te zien krijgen. Hiernaast het eerste deel van het roadbook zoals de deelnemers dat krijgen. Onderweg zijn alle lopers te volgen met een spot, maar omdat die slechts...

Meer dan 30 jaar geleden, vertrok de jonge Fransman Patrick Bauer met een enorme rugzak richting de woestijn. Hoe jong hij ook was, hij had het even helemaal gehad met de hectiek van zijn werk en dagelijks leven. Meer dan 300 km legde hij in zijn eentje af, bijna twee weken door het zand, maar de innerlijke reis die hij aflegde was nog vele malen langer. Zoals ieder mens in de woestijn het keer op keer zelf zal ervaren: vroeg of laat maakt die woestenij je nederig. Nederig op een mooie manier, zonder te vernederen want  het doet geen pijn, het geeft gek genoeg juist kracht. Patrick Bauer besloot...