Kalaallit Nunaat

Als je ouder wordt groeit het verleden en krimpt de toekomst. Dat is geen reden om te haasten. Integendeel, ik zie het als dé motivatie om met hart en ziel daar te zijn waar je bent. Investeren in het zien van het kleine in het grote, zoveel mogelijk zijn - in plaats van zoveel mogelijk zien - maakt dat ik me thuisvoel. Dit is vele malen grootser dan ik op kan schrijven. Ook de beelden vangen slechts een glimp. Je moet er staan én slapen, dag na dag. In stilte en met overgave. Dat is wat ik geprobeerd heb te delen met de mensen die mee waren. De enorme verantwoordelijkheid als gids, de niet...

Groenland heeft mijn hart. In 2006 liep ik drie weken solo door die krankzinnig mooie bergen van Oost-Groenland, in 2007 staken Frank en ik op eigen kracht (en met hulp van wat wind in onze kites) de ijskap over en afgelopen zomer liep ik in mijn eentje door de bergen van het zuidwesten. Het is slechts een tipje van dit grote land, Kalaallit Nunaat. Het fascineert me grenzeloos. Daarom leer ik nu Groenlands (en Deens - voor als ik op enig moment vastloop in de vele 'q'-s), daarom ook lees ik veel over de historie én de huidige ontwikkelingen. Voor het vervolg. Dat zal een lange termijn plan worden....

"Geef me een kajak en een hondenslee. De rest mag je houden!", verzuchtte Knud Rasmussen uit de grond van zijn hart toen hij - tijdelijk in Denemarken - vol heimwee aan Groenland dacht. Knud Rasmussen (1879-1933) was één van de meest markante poolreizigers en beslist de enige die door de Groenlanders liefkozend 'Witte Eskimo' genoemd werd. Niet alleen ondernam Rasmussen de langste hondensledetocht ooit - van Groenland naar Alaska - maar boven alles verzamelde hij etnografische en antropologische details uit het leven van de Inuit omdat hij niet - zoals vele andere ontdekkingsreizigers - bezeten...