Berichten

Vaarklaar

  • 28 juni 2016
Vaarklaar

We lakken de binnenkant in totaal 4x, het canvas slechts 1x boven de waterlijn maar 3x onder de waterlijn (alleen hier met schellak, nogal bijzonder spul, een soort gouden schilfertjes afkomstig van luis uit India (nee, ik verzin dit niet) vermengd met ethanol). Dit heeft vanwege lange wachttijden tussen de lakbeurten, drie dagen geduurd. Vandaag (dag 13) is 'ie klaar. Nu nog nat van de lak (dat kan mooi vannacht uitharden), morgenochtend tillen we deze 30 kilo kano dan op het autodak en karren (in twee rustige dagen) noordwaarts naar Arjeplog in Lapland. Elsa deed dit in 1926 per trein (hun kano...

» Lees dit blog

Toppen & dalen

  • 26 juni 2016
Toppen & dalen

Behalve 'Wideblom' in de dwarsstang en 'paddle your own canoe' onder het canvas, hebben we nog een andere 'persoonlijke handtekening' op onze kano. De scheur-die-geen-scheur-meer-is. Net een alpien landschap met toppen en dalen. Elke keer dat ik het straks onderweg zal zien, zal het me herinneren aan de natuurlijke afwisseling van high's en low's. Dat is mooi. Want het liefst ging ik blind voor alleen de toppen - maar dat is niet zo handig. Loopt vroeg of laat op een teleurstelling uit. Zo lijkt het leven immers niet te werken. Die gerestaureerde breuk in de boordlijst houdt me bij de les: stel,...

» Lees dit blog

Midzomernachtfeest

  • 24 juni 2016
Midzomernachtfeest

Vandaag geen kanobouwdag, de teerlaag is nog niet helemaal droog. Mooie gelegenheid om eens wat verder dan de timmerschuur te kijken. We gaan midzomer vieren bij Frank's broer Hans en diens Zweedse vrouw Britta in Backbyn. Het Zweedse Midzomernachtfeest is bijzonder. De feestelijke sfeer van kerstmis met de zorgeloosheid van de zomer. Wat ik er zo ontroerend mooi aan vind, is de verbondenheid. Jong en oud, armen om schouders, bloemen in het haar, rond de meiboom. Natuurlijk, het is slechts een hoopvolle momentopname. Maar bestaat het leven niet uit een aaneenschakeling van momentopnames? En is hoop...

» Lees dit blog

Mijlpaal

  • 23 juni 2016
Mijlpaal

Op dag 10 ronden we al het houtwerk af (zitjes, dwarsstangen, de uiteinden van de spantjes gelijkgeschuurd met de boordlijst) en daarmee is 'Wideblom' op het oog een echte kano. Waterdicht nog niet helemaal: we teren de kano vandaag een derde en laatste keer en dan de komende dagen alleen nog een paar keer lakken (binnenin en buitenop). We zijn dus nog niet volledig klaar maar dit is wel een grandioze mijlpaal! Dankzij onze meer dan fantastische leraar Bosse en dankzij Frank's enorme handigheid is dit echt een juweeltje geworden. En mijlpalen, klein of groot, moet je vieren! Dat gaan we vanavond...

» Lees dit blog

Tijd

  • 22 juni 2016
Tijd

Het leek aanvankelijk opnieuw een rustig-aan dagje te worden. Even de overtollige canvasrand erafsnijden, dan de buitenboordlijsten plaatsen. Een uurtje of twee hooguit. Maar het blijkt een immense precisieklus die het driedubbele aan tijd vraagt. Geeft niks, tijd is wat we in dit hele project juist anders willen leren beoordelen. Tijd kun je - zo lees ik in Rüdiger Safranski's boek 'Hoe tijd en mens elkaar beïnvloeden' - beoordelen door het spoor van zijn uitwerkingen te volgen. Door te kijken wat tijd met ons doet en wat wij ermee doen. Tot zover alles duidelijk. Een beauty van een bootje,...

» Lees dit blog

Spirit of Elsa

Spirit of Elsa

Op de langste dag van het jaar hebben we de kortste werkdag tot nu toe (al om 17 uur klaar). En alleen maar kleine klusjes: de zitjes plus de dwarsstangen maken. Meten van de maten doen we door onze kano naast eentje die al af is te leggen. Daarnaast is er vandaag tijd voor uitgebreide koffiekletssessies. Tijd voor extraatjes. Aan de slag dus met de houtbrandpen. Waarmee we onze kano haar naam geven. "Wideblom" was Elsa's achternaam en de Zweedse Elsa is onze heldin. Haar reis uit 1926 - een ongelofelijk mooie lijn door Lapland - wordt onze leidraad. Het is enerverend om in de voetsporen van een (voor...

» Lees dit blog

Canvas & communicatie

Canvas & communicatie

Er is maar één manier om de Scandinavische zomer te overleven: laat gaan slapen en vroeg weer op! Anders mis je al dat fraaie licht. Rond middernacht stond ik op het steigertje te genieten en iets meer dan vijf uur later stond de zon alweer zo hoog dat gaan rennen langs Dalälven naar het bos volkomen logisch leek. Die frisse ochtendstilte is namelijk zo hartverscheurend mooi. In de timmerschuur beginnen we aan een allerlaatste rondje clinching, dan de bovenrand van de beplanking trimmen en vervolgens de buitenkant van de kano vlak schuren. "Nu is 'ie klaar voor het canvas!", zegt Bosse....

» Lees dit blog

Clinching & patchwork

Clinching & patchwork

Onder dreigende wolken lopen we naar de timmerschuur. In het gras ligt ons voorbeeld (de Prospector, links in beeld; naast de kortere en bredere Lom) die we geregeld even nauwgezet bekijken. Dag 6 is opnieuw lang maar met 12 uur werken wel de winnaar. Toch vliegt zo'n dag voorbij. De ochtend bestaat voornamelijk uit het nalopen van alle (meer dan 1000) spijkers aan de binnenkant. Deze speciale kanospijkers   vreten zich met een bochtje terug het hout in (doordat ze op de mal tegen een stuk ijzer knallen) en waar dat niet correct gebeurd is, moet 'ie vervangen en opnieuw. Omdat we nu geen mal meer...

» Lees dit blog

En toen ging het mis…

  • 17 juni 2016
En toen ging het mis…

Je hebt van die projecten, die slurpen je volledig op. Je volle aandacht gaat daarheen. Je voelt die intense focus. Al zijn we aan het begin van de 5e kanobouwdag op rij best behoorlijk afgepeigerd. Maar tegelijk spat ik van energie, van zin om verder te gaan. Want kijk, daar ligt dat juweeltje weer. Eerst de spantjes afzagen. Dan het precisieklusje van de dekjes plaatsen. En alweer een ochtend om. In de lunchpauze, terwijl ik nietsvermoedend een rondje loop met Herschel, me verkneukend over de fantastische voortgang, beleeft Frank de schrik van zijn leven. Terwijl hij rustig tegen de buitenbalken...

» Lees dit blog

Van de mal af

  • 16 juni 2016
Van de mal af

"Denk erom, een kano bouwen is geen hogere wiskunde!" Bosse Weslien grinnikt. Een meer ervaren vakman is in Zweden op kanobouwgebied niet te vinden (Ray Mears maakte van zijn kano's gebruik bij zijn Zweedse bushcraft-uitzending). En Bosse zegt eigenlijk: verlies je niet teveel in details maar houd de grote lijn in gedachten. Het wordt geen museumstuk. Die kano moet gebruikt worden. In 1983 bouwde hij zijn allereerste Prospector (heeft Herschel nu in gebruik als hondenhok). In die tijd las hij de klassieker 'The path of the paddle' en zo begon een levenslange passie. Na al die jaren en talloze...

» Lees dit blog