Weblog

Gisteren op de pas boven Bakkagerdi, maakte ik een foto van Frank met achter hem een mooi sliertje nevel. Dat sliertje werd tien minuten later een dikke mistsoep waar we de verdere dag in gelopen hebben. Op kamp ging de mist over in regen, maar in de tent is het altijd knus en bovendien, zo'n plek als deze was uniek. In de voortent groeiden zoveel bosbessen dat we in notime de pan vol hadden (onder het grondzeil hadden we vooral bosbessensap). We sliepen in met het getik van de regen en... Toen moest ik uren later plassen, het was droog en meer dan dat... (daardoor heb ik al menige Noorderlichtplaat...

Via de baaien Brúnavik, Breidavik en Lodmundarfjördur lopen we de komende dagen door de Rhyolietbergen van Borgarfjördur. Er zijn hutten onderweg, maar je weet nooit of die ineens vol jagers zitten (wel de tijd van het jaar ervoor) en we zijn nu eenmaal graag volledig vrij in waar we willen slapen, dus tentje mee. Waarschijnlijk is er vanaf nu (de eerste pas boven Bakkagerdi) nergens meer bereik, dus zal er hoogstwaarschijnlijk pas na afloop weer een blog kunnen verschijnen, op vrijdag de dertiende (oeps, iedereen hier gelooft in elfen... Wij moesten daar stiekem om gniffelen, je zal zien dat ze ons op zo'n...

Vandaag een dagtocht naar Stórurd, een bijzondere plek middenin de bergleegte bovenin Borgarfjördur. Immense stenen, bijeen geschaard als een beeldentuin met een groenblauw meertje in het hart van de chaos. Een dag zonder veel woorden, maar met des te grotere indrukken. IJsland blijft steeds weer verwonderen. Is steeds weer anders. Waar bij mooi weer (jawel) des te meer van te genieten valt...

Ook al komen de meeste depressies op IJsland in het zuid en -westen voor (op Landmannalaugar stormde het vannacht zwaar terwijl het op de camping van Egilsstadir hooguit een beetje blies), het inmiddels meer dan overbekende weerpatroon qua regen blijkt ook in één van de meest noordoostelijke hoekjes (inmiddels is dat de camping van Bakkagerdi in de baai Borgarfjördur) nog van toepassing... Wat te doen in een schitterend berggebied op IJsland als het hoost?! Je pakt gewoon een ander patroon waar je weer verder aan werkt! Inmiddels hebben we een mooie serie routes in de planning door dit - op Landmannalaugar...

Hverabotn en Hveradalir vormen het warm kloppende hart van Kerlingarfjöll. Na zoveel uren door de besneeuwde bergen, komen we uiteindelijk aan in het deel waar ijs overgaat in vuur. Het kookt, het sist, het stoomt. Onwerkelijk. Zo mooi, zo mooi. Wat een geluk dat we gewacht hebben... De trekking eindigt in Ásgardur, waar we de volgende ochtend natuurlijk eerst nog even naar de hotspring gaan in het kloofje. (De nieuwe eigenaar van Ásgardur is overal driftig aan het bouwen, de poel is ook vergroot en zoals het ernaar uitziet, kun je hier over niet al te lange tijd per jeep heen en binnen omkleden......

De 2e dag van onze meerdaagse tocht rond Kerlingarfjöll was opnieuw mistig met neerslag, maar de laatste dag was grandioos. Dit weer hadden we ook nodig (en geduldig op gewacht...), zeker bij de alpiene omstandigheden waarin het binnenste deel van Kerlingarfjöll er nu bij ligt. Een lange dag, ruim 9 uur onderweg geweest, maar een ultieme route, hier op de foto op weg naar de pas tussen Ögmundur en Hættur. Wij hebben nu wel extreem veel sneeuw natuurlijk, maar in dit gebied moet je toch ook eerder in de zomer met sneeuw rekening houden, oude resten die niet wegdooien, ijs van kleine gletsjers...

Nadat ik Frank opgehaald had van luchthaven Keflavík (31 aug), reisden we (per bus vanaf waar de jeeproute Kjölur begon) naar het berggebied Kerlingarfjöll. Geweldig om vanaf nu niet meer alleen te zijn!!! Daar hebben we vervolgens 2 dagen gewacht tot de sneeuwstorm-met-windkracht-9 overgetrokken was. Uiteindelijk konden we, het nietsdoen meer dan zat, vertrekken vanaf Ásgardur. Onderlangs Lödmundur (foto) richting Eystri-Kistubotn, een gemarkeerde maar padloze route die met de klok mee het Kerlingarfjöll gebergte omrondt, nu eerst via de oostkant. Indrukwekkend terrein, helemaal nu met die verse...

Vandaag was het tijd om Hengill een tweede kans te geven. Niet dat het weer echt veelbelovend was (als je daarop gaat wachten...) maar in elk geval meer een buiig karakter dan de aanhoudende regen van gisteren. Hengill is een complex massief maar de lange route (heen via het groene Innstidalur, terug via de westelijke graat) is gemarkeerd, wat tot de uitzonderingen behoort. Vanwege de grote variatie onderweg, de uitzichten van Vörduskeggi en vanaf de graat én vanwege de markering, wil ik deze dagtocht graag opnemen in het IJslandboek. (foto genomen in Innstidalur, wat je ziet is echter niet de top,...

Naar Hengill zou ik gaan, gisterochtend. Dat is een vrij complexe vulkaanberg, via een hoge rotsroute boven het Innstidalur. Geen eenvoudige route maar (en da's hier toch vrij uniek) wel goed en doorgaand gemarkeerd. Nu heb ik geen stralende zon nodig, maar het weer was zo slecht (harde regen, zware laaghangende (mist)wolken) dat ik eerst even wat tijd doorbracht in het infocentrum van de krachtcentrale, vlakbij het beginpunt ligt namelijk Hellisheidi Geothermal Power Plant. Aangezien 30% van alle IJslandse energie afkomstig is van de vulkanische verschijnselen (en Reykjavík voor 100%), was ik wel nieuwsgierig. Na...

Aan de zuidwestkant van IJsland, ligt langs de ringweg op een half uurtje rijden van Reykjavík, het dorpje Hveragerdi. Door dit dorpje stroomt een dampend heet riviertje, de Vármá. Zo kan het ineens gebeuren dat je op IJsland tussen de bananen staat (in een kas die verwarmd wordt dankzij alle onderaardse hitte die hier omhoog komt). Verder kun je een ei koken in het geothermische park, maar wat je nog veel beter kan doen, is alle toeristische drukte achter je laten en - in alle vroegte - een bergtocht naar Ölkelduháls maken via het Reykjadalur. Daar maak je alle geothermische verschijnselen...