Weblog

Loopdag 11 - Dag van de Vision Quest Do 26/7. Cabana del Quillón - Estanh de Rius. Ochtend strakblauw, middag stapelwolken, regen en onweer, avond halfbewolkt en rustig. 35 km, 2100 hm / 56 lkm // Het idee van deze Mountainrun was dat het tegelijk een Vision Quest zou zijn. Lopen om te zien. Fotograferen. Lekker tegenstrijdig, dat wel. Moet je een balans in vinden en dat lijkt vandaag niet zo te lukken. Alhoewel, de Indianen zien zoiets meer als wat je overkomt tijdens je lange solo-reis in de natuur. Het leerproces van tempo maken en vertragen, het een naast het ander. Het blijven openstaan....

Dag 1 - Dag van de start zo 15/7, Hendaye-Burgako Oihana (bosheuvel tussen Arizkun en Aldudes) / half bewolkt tot zonnig, zeer warm/heet; avond regen en onweer. 58 km , 2900 hm / 87 lkm   Dag 2 - Dag van de ontmoeting ma 16/7, Burgaka Oihana - Col d’Oraaté (bij Sommet d’Ocabe) / hele dag regen, veel wind, veel mist. 53 km, 2600 hm / 79 lkm // Zware dag door het aanhoudend slechte weer maar de mooie ontmoetingen maken het toch een topdag! Bert en Judith Ravelli uit NL. (En een lieve meneer uit Les Aldudes die me van chocola, koek en koffie voorzag!) Dag...

Niet zozeer als ultraloper maar als fotofilmer wil ik straks onderweg zijn over de Haute Route Pyrénée (HRP). Niet de snelheid van het lopen lijkt me belangrijk maar de inspiratie van het zien. De helft van mijn totale bagage (circa 8,5 kg) bestaat dan ook uit foto- en filmuitrusting - dat klinkt misschien idioot maar ik denk aan Albert Einstein's woorden. “If at first an idea does not sound absurd, then there is no hope for it.” Lees het vervolg op de site van de NKBV. Mijn definitieve PAKLIJST vind je hier:  paklijst HRP site. RTV NH kwam langs en maakte DIT item. Van mijn...

Terug van mijn materiaaltest & trainingstijd in Zwitserland. Een leerzame tijd (nog meer thuislaten) maar vooral ook een machtig mooie tijd in de bergen!     Mountain Running Inspiration from Jolanda Linschooten on Vimeo.

De ene reis vraagt meer voorbereiding dan de andere en deze van de Haute Route Pyreneeën vraagt bijna net zoveel als indertijd onze Groenlandse ijskap oversteek. In de zin van langdurige fysieke training, maar ook in de zin van route-uitwerking en materiaalkeus. Qua route volg ik Ton Joosten's beschrijving in zijn Pyrenean Haute Route Ciceronegidsje — zonder alle varianten die de moeilijkheden omzeilen.  De Haute Route is geen bestaand pad of uitgezette trail, maar meer een idee. Oorspronkelijk was het Georges Veron (1933-2005) die in 1968 bedacht om van de Atlantische Oceaan naar de Middellandse...

In Europa kennen we met de oude pelgrimwegen een traditie van langeafstandspaden. Vroeger deden pelgrims dat om na afloop een aflaat te verkrijgen waarmee je als het ware extra tijd in de hemel afkocht. Voor mij is de Haute Route Pyrené ook een soort pelgrimstocht, al hoef ik niks voor later, liever vooral voor het hier en nu. Ik vertrek voorlopig ook nog niet. De tijd-vooraf is minstens zo spannend. Trainen, spullen uitzoeken, route uitstippelen, logistiek bedenken. Via een overwegend hoog-blijvende route van links naar rechts de hele Pyreneeën door: deze 'Odyssee van berglicht' doe ik niet...

Licht is als lucht, we kunnen niet zonder. En toch, wat ís licht? We bestuderen en ontleden, worden wijzer en wijzer maar ontrafelen we een essentie puur en alleen dankzij kennis? Zou het niet veel mooier zijn wanneer verwondering ook een plekje krijgt? Als ons begrip van de wereld wordt verrijkt zonder dat het onze verbeelding rooft?  De manier waarop wij licht zien hield onze voorouders al bezig. Zo meende de Griekse Plato dat ons oog een soort lantaarntje is dat licht werpt op zijn omgeving. De Griek Empedocles ging nog een stapje verder door te beweren dat we een innerlijk vuur bezitten...

Vandaag groen licht gekregen van Luitingh Sijthoff voor een nieuw te maken fotoboek... Zo'n idee begint ooit ergens, klein, vaag. 'Zou een soort van 'Poollicht 2.0' mogelijk zijn? Maar dan ánders? Héél anders! Een boek om in te verdwalen. Om in weg te dromen. Met véél ruimte voor beeld. Met plek voor kleine aquarels en met getekende kaartjes. Met verhalen. Maar ook met kleine weetjes. Over fascinerende verschijnselen uit de natuur. Wat je onderweg tegenkomt. Oohhh, als zo'n boek er nog niet is, droom je uitsluitend in mogelijkheden... Maar intussen is de droom een plan geworden, een project,...

Eergisteren vond de laatste rendierbijeendrijving plaats (laatste van dit jaar) van de ‘siida’ bij Reisajavvri (een siida is een soort gemeenschap van grond en rendiereigenaren die deze delen). Vele honderden dieren zwerven verspreid door de heuvels, worden naar de ‘gjerde’ (omheining met diverse in-en uitgangen) gedreven om daar geselecteerd te worden. Die geslacht moeten, worden eruit gepikt. Eén bewegende vloedgolf van dampend lijven, rennend, hijgend, knorrend, bellend. Sneeuw die als in een storm opgeworpen wordt. De vakkundigheid waarmee de dieren geselecteerd worden, vastgepakt...

Deel 3. Over tamme rendieren voeren in de poolkou, de tijd waarin binnenshuis de kachel snort terwijl de gelooide rendierhuid tot tas/schoen/broek genaaid wordt (‘duodji’) en de tijd van het poolnachtfeest op de rendierschool (de enige ter wereld). #sámi #sápmi #kautokeino #bergansofnorway❤️ #noorwegen?? #mondiavisueel (NB Deze beelden zijn niet met gopro gemaakt...! Alkeen de quick app gebruik ik nu, om ‘in het veld’ supersnel iets in elkaar te flansen. Geen serieuze muziekkeus nu dus, alleen wat beschikbaar is in zo’n app) https://vimeo.com/245405107