De ene reis vraagt meer voorbereiding dan de andere en deze van de Haute Route Pyreneeën vraagt bijna net zoveel als indertijd onze Groenlandse ijskap oversteek. In de zin van langdurige fysieke training, maar ook in de zin van route-uitwerking en materiaalkeus.
Qua route volg ik Ton Joosten’s beschrijving in zijn Pyrenean Haute Route Ciceronegidsje — zonder alle varianten die de moeilijkheden omzeilen.
De Haute Route is geen bestaand pad of uitgezette trail, maar meer een idee. Oorspronkelijk was het Georges Veron (1933-2005) die in 1968 bedacht om van de Atlantische Oceaan naar de Middellandse Zee te lopen, over de passen en bergruggen van de Pyreneeën. Hij volgde daarbij een hoogblijvende route langs de Frans-Spaanse grens, in 41 etappes. Soms volgt de HRP stukjes van de GR10 of GR11 (meer laagblijvende langeafstandspaden die wel doorgaand gemarkeerd zijn), maar de HRP zelf is niet gemarkeerd en gaat soms door stenig en steil terrein zonder een pad.
Ton Joosten is Pyreneeën-kenner bij uitstek en zijn routekeus lijkt mij perfekt. Dus heb ik zijn beschrijving overgenomen op mijn digitale kaarten in de Viewranger-app op mijn mobiele telefoon. Een hele klus, omdat ik geen gpx-files wilde downloaden maar de beschrijving uit de gids wilde uittekenen, over de hele 800 kilometer. (Navigeren onderweg doe ik dan weer op printjes van deze kaart-met-routegegevens, want ik wil daarvoor niet afhankelijk zijn van iets met een accu).
Zo is in elk geval alvast een redelijk kaartbeeld in mijn hoofd ontstaan. Alle plekken waar ik water kan vinden heb ik als POI aangemerkt, plus de weinige plekken waar ik iets tegenkom wat op een winkeltje lijkt; tevens alle hutten die bemand zijn en welke hutten gesloten zijn. Zo kan ik beter inschatten waar ik proviand kan meenemen voor hoelang. Mijn bedoeling is om steeds niet meer dan 1-2 dagen aan eten mee te nemen. Ik kook onderweg niet.
Qua outfit heb ik mijn eerdere ultraloop-ervaringen gebundeld en er de ideale maar toch niet te zware fotofilm-wensenlijst aan toegevoegd. Hoe dat uitpakt met zulke lange dagen met zoveel dagelijkse hoogtemeters ga ik uittesten. Dat is een beproefde methode gebleken: een meerdaagse testtraining voorafgaand aan de ‘echte’ tocht; waarbij die echte tocht exact nabootst. Eind deze week ga ik daarom vier dagen door Berner Oberland in Zwitserland lopen/rennen, met exact dezelfde spullen en manier van onderweg zijn. Kan ik eventueel daarna nog fine-tunen wat niet beviel. Zodra de paklijst definitief is (na Zwitserland), zal ik hem in een volgend blog toevoegen.
Voor de mentale voorbereiding zijn er een paar boeken die er speciaal uitspringen voor deze onderneming: 1. ‘Flow in Sports’ van Czikszentmihalyi (voor het mentale deel), 2. ‘Run or die’ van Kilian Jornet (voor de bergloop-inspiratie) en 3. ‘The passionate photographer’ van Steve Simon (voor het creatieve deel).
Het doel is berglicht vastleggen en het middel daartoe is een lange intense reis door de bergen maken. De kans dat alles goed gaat, dat ik heel blijf en dat het een pracht-tijd wordt, vergroot ik door een intensieve voorbereiding. Meer is het niet. Want garanties zijn er tenslotte niet. Alleen kansen.
(FOTO: Oeschinensee, Fründschnur, met Anne-Jan Roeleveld – 2012)
Laat een reactie achter
Velden met een * zijn verplicht
Jolanda, klinkt WEER erg interessant en uitdagend.
Veel succes met de voorbereidende loop in Zwifserland en de uiteindelijke reis in en over de bergen in de Pyreneen.
Geniet ervan zodat wij weer kunnen genieten van jouw avonturen.
Kom goed thuis.