Ultralopen

  Sinds onze kajak-expeditie in Scoresbysund, afgelopen zomer, is er veel gebeurd - en gelukkig voornamelijk fijne dingen. Frank heeft eind september weer een cursus kaart, kompas en gps gedraaid in Schotland. En min of meer tegelijkertijd organiseerde ik op de Lofoten alweer de 6e noorderlicht-fotocursus-reis. Er is uiteraard een corona-onderbreking van 2 jaar geweest, maar des te fijner was het om dit dan nu weer met anderen te kunnen delen.     Daarna (in Schotland) samen nagenieten van onze mooie gidsweken én even helemaal geen enkele verantwoording hebben,...

Geen haast hebben, zelfs geen vooraf volledig uitgewerkt plan... Het is even wennen, want bij expedities en ultraraces gaat dat zo heel anders - maar wat een fantastisch gevoel dat ook dit mogelijk is. Dat je jezelf die ruimte geeft - want meer is het eigenlijk niet! En geloof me: het went in 'no time' want ik moet bekennen: er is niets heerlijkers dan zwerven door de natuur zonder van alles te 'moeten'. Doordat er geen vast eindpunt is, komt er vlak voor je voeten zoveel meer in zicht! We staan vroeg op, vooral voor het mooie licht én om de meeste kans op dier-ontmoetingen te hebben. Als je dan een tijdlang...

Lang terug, dat ik iets met internet deed... Behoefte om me terug te trekken. In de stilte op te gaan, samen met Frank, veel buiten, dichtbij huis (noodgedwongen). Op social media wordt zoveel gecommuniceerd maar zo weinig echt gezegd. Ik sloot me ervoor af en dat is erg waardevol geweest. Bijgaand een korte terugblik.

Het mooie van fotografie vind ik de uitdaging - de missie om beeld te creëren waarop je oog blijft hangen, waarvoor je hart een huppeltje maakt of waardoor je bij de keel gegrepen wordt. Ook (of juist) in tijden van digitale, artificiële overkill. Als fotograaf hebben we een gezamenlijke opdracht - die van 'storytelling'. En het mooie van verhalen vertellen is dat het tijdloos is. In die zin zijn eeuwenoude rotstekeningen niet eens zo verschillend van onze verhalen. Ook de prehistorische mens liet zijn sporen na en vertelde zijn levensverhaal. Alles draait om herinneren en herkennen. (Naar Joe McNally ...

"Maar ben je dan nooit bang?" is een vaak gehoorde vraag. Natuurlijk, zeker wel. Langdurig in je eentje in ruige natuur zijn maakt klein. Toch is dat is een belangrijke ervaring. Dat - én het feit dat er eigenlijk maar 1 ding is waar we bang voor moeten zijn. Namelijk de angst om niet écht geleefd te hebben. Ik ben nu ouder dan mijn moeder geworden is. Vlak voor ze overleed, vroeg ze me: 'Was dit het nou?' Ik kon niets zeggen. Mijn keel zat dicht, mijn hart liep over. Ze voegde er nog aan toe: 'Ik had het eigenlijk zo anders willen doen.' Haar woorden blijven me altijd bij. Ze doen pijn....

Loopdag 11 - Dag van de Vision Quest Do 26/7. Cabana del Quillón - Estanh de Rius. Ochtend strakblauw, middag stapelwolken, regen en onweer, avond halfbewolkt en rustig. 35 km, 2100 hm / 56 lkm // Het idee van deze Mountainrun was dat het tegelijk een Vision Quest zou zijn. Lopen om te zien. Fotograferen. Lekker tegenstrijdig, dat wel. Moet je een balans in vinden en dat lijkt vandaag niet zo te lukken. Alhoewel, de Indianen zien zoiets meer als wat je overkomt tijdens je lange solo-reis in de natuur. Het leerproces van tempo maken en vertragen, het een naast het ander. Het blijven openstaan....

Dag 1 - Dag van de start zo 15/7, Hendaye-Burgako Oihana (bosheuvel tussen Arizkun en Aldudes) / half bewolkt tot zonnig, zeer warm/heet; avond regen en onweer. 58 km , 2900 hm / 87 lkm   Dag 2 - Dag van de ontmoeting ma 16/7, Burgaka Oihana - Col d’Oraaté (bij Sommet d’Ocabe) / hele dag regen, veel wind, veel mist. 53 km, 2600 hm / 79 lkm // Zware dag door het aanhoudend slechte weer maar de mooie ontmoetingen maken het toch een topdag! Bert en Judith Ravelli uit NL. (En een lieve meneer uit Les Aldudes die me van chocola, koek en koffie voorzag!) Dag...

Niet zozeer als ultraloper maar als fotofilmer wil ik straks onderweg zijn over de Haute Route Pyrénée (HRP). Niet de snelheid van het lopen lijkt me belangrijk maar de inspiratie van het zien. De helft van mijn totale bagage (circa 8,5 kg) bestaat dan ook uit foto- en filmuitrusting - dat klinkt misschien idioot maar ik denk aan Albert Einstein's woorden. “If at first an idea does not sound absurd, then there is no hope for it.” Lees het vervolg op de site van de NKBV. Mijn definitieve PAKLIJST vind je hier:  paklijst HRP site. RTV NH kwam langs en maakte DIT item. Van mijn...

Terug van mijn materiaaltest & trainingstijd in Zwitserland. Een leerzame tijd (nog meer thuislaten) maar vooral ook een machtig mooie tijd in de bergen!     Mountain Running Inspiration from Jolanda Linschooten on Vimeo.

De ene reis vraagt meer voorbereiding dan de andere en deze van de Haute Route Pyreneeën vraagt bijna net zoveel als indertijd onze Groenlandse ijskap oversteek. In de zin van langdurige fysieke training, maar ook in de zin van route-uitwerking en materiaalkeus. Qua route volg ik Ton Joosten's beschrijving in zijn Pyrenean Haute Route Ciceronegidsje — zonder alle varianten die de moeilijkheden omzeilen.  De Haute Route is geen bestaand pad of uitgezette trail, maar meer een idee. Oorspronkelijk was het Georges Veron (1933-2005) die in 1968 bedacht om van de Atlantische Oceaan naar de Middellandse...