Ultralopen

Alweer een kleine week terug in Nederland, druk met allerlei zaken rond boek en theaterlezingen van 'Niet de race maar de reis', maar geregeld dwalen mijn gedachten terug naar de woestijn. Rechts een bakkie, links een boekenstapel, recht vooruit een beeldscherm met oplichtende mailtjes - maar eigenlijk zie ik niks, proef ik niks - ik ben weer even terug in de Sahara en droom voor me uit over dat onwaarschijnlijk mooie landschap. Elke dag was anders: zandbergen, vlaktes, rivierbeddingen, oases, lemen hutten, rotsige tafelbergen, duinen. En over dat alles lag soms een groenige waas want dit keer...

Vandaag wordt de 5e en laatste wedstrijdetappe gelopen. 42,2 kilometer van Jdaid naar Kourci Dial Zaid voor wie ter plaatse bekend is. Zaterdag volgt nog een korte etappe voor Unicef, maar die telt niet mee voor het klassement. Eerst nog over de merkwaardige dag van gisteren. De tijdstraf van 1 uur voor Natalia Sedykh heeft ze gekregen wegens het ontbreken van een verplicht uitrustingsstuk tijdens een bagagecontrole. Wat er ontbrak weten we niet. Verder schijnt Laurence Klein drie kwartier bij een deelnemer gebleven te zijn om hem of haar medische bijstand te verlenen totdat het medische team...

Vandaag staat er 91,7 kilometer op het programma met onderweg zeven checkpoints. Meer dan een dubbele marathon... Deze dag mag door de lopers worden gespreid over twee dagen, maar wie voor een goede klassering meedoet loopt deze etappe non-stop. Gestart wordt om 10.00 uur NL-tijd, dus tegen 12.00 uur gaan we de loop volgen totdat Jolanda hopelijk voor middernacht binnenkomt. De grote kunst bij deze lange afstand is het verdelen van de je krachten en regelmatig zijn er deelnemers die de laatste kilometers niet meer vooruit te branden zijn, waardoor plotseling flinke verschuivingen in het klassement...

FvZ: Een bijzondere dag gisteren. Terwijl Jolanda op bivak zat met een rugblessure konden de kijkers thuis de indrukwekkende uitzending van KRO's De Wandeling volgen, waarin Jolanda vertelde over haar moeilijke jeugd, hoe ze daarna haar leven heeft omgebogen en niet het verleden laat bepalen wat er met je gebeurd. "Kijk maar hier sta ik. Ik kan heus wel wat!" De 180 graden draai die Jolanda met haar mindset maakte dwingt respect af. Lopen met een wrakke rug vraagt een buitengewoon doorzettingsvermogen en veel toploopsters zouden hier afhaken. Een plek in de subtop staat niet zo mooi op je loop...

Vandaag staat er 31,1 kilometer op het programma, met maar liefst drie jebels, ofwel bergen en uiteraard wat stukken zandduin. Na de start gaat het al snel geleidelijk omhoog naar Hered Asfer Jebel. Na de berg CP 1 op 12,2 km. Na een stuk met zandduinen begint de klim 15% naar Joua Baba Ali Jebel, ofwel de Ali Baba berg. Bovenin schijnt een wat technische passage te zijn, maar daar zal Jolanda niet van wakker gelegen hebben lijkt me. Na CP2 op 24,6 kilometer klimt het maar liefst 25% naar El Oftal Jebel. Door een wadi, een stenig stuk en zandduinen als toetje gaat het richting finish op km 31,1....

Het roadbook voor de eerste dag geeft een afstand van 36,2 kilometer. Volgens de organisatie een zware en hete dag, wat klinkt als een pleonasme voor de Marathon des Sables. In elk geval zijn de eerste 2,2 kilometer vlak en eenvoudig, daarna ligt al de eerste jebel (berg), gevolgd door zandduinen, een droge rivierbedding meer zandduinen, nog een jebel en dan naar de finish. Onderweg twee Checkpoints (CP), waar we de exacte tussentijden te zien krijgen. Hiernaast het eerste deel van het roadbook zoals de deelnemers dat krijgen. Onderweg zijn alle lopers te volgen met een spot, maar omdat die slechts...

Meer dan 30 jaar geleden, vertrok de jonge Fransman Patrick Bauer met een enorme rugzak richting de woestijn. Hoe jong hij ook was, hij had het even helemaal gehad met de hectiek van zijn werk en dagelijks leven. Meer dan 300 km legde hij in zijn eentje af, bijna twee weken door het zand, maar de innerlijke reis die hij aflegde was nog vele malen langer. Zoals ieder mens in de woestijn het keer op keer zelf zal ervaren: vroeg of laat maakt die woestenij je nederig. Nederig op een mooie manier, zonder te vernederen want  het doet geen pijn, het geeft gek genoeg juist kracht. Patrick Bauer besloot...

Het voelt als dé ideale laatste voorbereiding, deze dagen in Hotel le Fînt. De groene rust van de binnentuin, de frisse glinstering van het zwembad, vogelgekwetter, schildpadgescharrel en zoete jasmijnachtige geuren - als vakantie zou ik in deze luxe waarschijnlijk al snel de kriebels krijgen, maar als laatste stap naar de MdS kan het niet beter. Even rennen op het heetst van de dag wat hier in Ouarzazate tegen de 30 graden Celsius is (ter acclimatisatie voor de woestijn, daar zal het rond de 45 zijn), soms een tijdlang focussen en dan weer een uurtje of wat alles loslaten en bewust helemaal...

Mijn tas staat klaar voor vertrek en ook mijn lijf is er klaar voor - alhoewel het nog een volle week duurt eer de 30e editie van de Marathon des Sables van start gaat. Om straks optimaal & veilig te kunnen presteren in de hitte van de Zuid-Marokkaanse Sahara (waar het overdag tussen de 40 en 50 graden Celsius is), vertrek ik op zondag 29 maart al naar Ouarzazate waar ik dan tot vrijdag 3 april rustig in een hotel verblijf. Samen met twee andere Nederlandse deelnemers, Jolande Ardon en Nico Ursem, dus dat is ontzettend relaxt. Overdag zal ik behalve veel uitrusten en mentaal voorbereiden,...

De laatste zware trainingsdagen dienen zich aan en dan nog twee weken tapering off tot aan de start van de 30e Marathon des Sables op 5 april (mijn 3e). Heerlijk dat de RACE nu zo dichtbij komt. Het gevoel dat alle puzzelstukjes op hun plaats vallen. Alle afzonderlijke trainingen; het uitzoeken van de mee te nemen spullen (eten vooral); het bewaken van de benodigde rust; de focus én de ontspanning. Eigenlijk alles wat me de afgelopen jaren juist NIET deed racen. Waarom ik hardlopen als REIS verkoos. Bij een race versmalt mijn blik, ik móet me concentreren, er zijn concurrenten, er loopt een...