Groot-Brittannië

Het mooie van fotografie vind ik de uitdaging - de missie om beeld te creëren waarop je oog blijft hangen, waarvoor je hart een huppeltje maakt of waardoor je bij de keel gegrepen wordt. Ook (of juist) in tijden van digitale, artificiële overkill. Als fotograaf hebben we een gezamenlijke opdracht - die van 'storytelling'. En het mooie van verhalen vertellen is dat het tijdloos is. In die zin zijn eeuwenoude rotstekeningen niet eens zo verschillend van onze verhalen. Ook de prehistorische mens liet zijn sporen na en vertelde zijn levensverhaal. Alles draait om herinneren en herkennen. (Naar Joe McNally ...

Het stikt hier van de Highland midges. Overal ligt veen. Er zijn weinig paden, geen hutten en de meeste dagen is het beestenweer. Maar wat een grandioos geweldig gebied om rond te zwerven. Te voet en per kano. Noordwest Schotland, Inverpolly Lochs. Verder in detail zou ik niet willen gaan. Gewoon omdat er nu eenmaal gebieden moeten blijven zonder facebookvotes, die niet viral gaan, plekken waarvoor je zèlf de topkaart moet raadplegen, zonder gpxfiles van voorgangers. Plekken die zó mooi zijn dat ze weliswaar niet geheim maar zeker niet overlopen moeten zijn. Onbekend bij het grote publiek, gewaardeerd...

Samen met je hond door de bergen betekent met andere ogen kijken. Kijken is ineens geen registreren meer. 'Naar buiten is naar binnen gaan' beweerde de Schotse John Muir. Muir was oprichter van de eerste Amerikaanse nationale parken, iemand die de waarde van wilde plekken begreep en wilde bewaren voor wie na hem kwam. Op mijn manier wil ook ik die waarde van wilde natuur vastleggen en doorgeven. En we hoeven er lang niet altijd ver weg voor te reizen. Relatief dichtbij huis ligt een verrassend wilde bergwereld en het enige wat we hoeven doen, is de gebaande paden verlaten en ons onderdompelen...

Samen met Herschel door de Schotse Hooglanden struinen, tentje in de rugzak en proviand voor een kleine week. Een portfolio in zwartwit. Vanwege de eenvoud van deze dagen, de essentie en het pure krijgt naar mijn gevoel in zwartwit nog meer zeggingskracht. Geen vooraf uitgestippelde route maar het spoor min of meer door husky en camera laten bepalen. Meer plan-vooraf was er niet. Lees verder op de BLOG-PAGINA. Of lees op De Reisjournalist hoe hij van Canadese sledehond tot Hoocampse Husky werd... Herschel's Highlands from Jolanda Linschooten on Vimeo.

Samen met Herschel door de Schotse Hooglanden struinen, tentje in de rugzak en proviand voor een kleine week. Geen vooraf uitgestippelde route maar het spoor min of meer door husky en camera laten bepalen. Meer plan-vooraf was er niet. Bijzonder dat het doel (nu eens) niet de afgelegde afstand of het specifieke traject is, maar uitsluitend het samen-zijn in ruige natuur. Verfrissend hoe alles dan ineens tot de essentie verscherpt. Deze dagen samen waren stil maar toch boordevol communicatie. En snaai-spelletjes natuurlijk: 'tikkertje-rond-de-tent' of 'zoek-je-snoep'. Die woordeloze band, onvoorwaardelijk...

De achtertuin van Ben Nevis is - in tegenstelling tot dé Ben zelf - totaal niet overlopen. Ongelofelijke ervaring om zó dichtbij de drukte van Fort William door een leeg, stil en ruig berggebied te zwerven. Maar je moet wel bereid zijn om de paden te verlaten! Van deze tocht komt in 2015 een reportage in Op Pad, tevens is deze tocht de kaart, kompas & gps cursus van Wilderness-Effect.

Terwijl dé Ben haast continu door bestegen en afgedaald wordt, rij na rij, groep na groep - liggen de bergen achter Ben Nevis in volslagen stilte. Vanaf Speanbridge lopen we het gebied in en al na anderhalf uur verlaten we het pad, om er de rest van de week niet meer op te komen. We volgen rivierdalen, bergruggen, passen en graten, zoals over de ruige Grey Corries en over de groenere Mamores Ridge. Ongelofelijk, hoe de wereld verandert als je van het pad af slaat: natuurlijk wordt het zompiger, hobbeliger, gatenrijker en steiler maar tegelijk wint het aan wilderniservaring, ruimte en stilte....

Het voorafgaande traject is meestal minstens zo boeiend als de tocht zelf, dat geldt voor expedities én voor ultralopen. Door die twee min of meer aaneen te smeden, krijg je helemaal voorpret... In elk geval houdt het Kungsleden Ultra Trail plan me al enige tijd in zijn greep. Wat zijn zoal de voorbereidingen: Training Om straks gedurende een week dagelijks 70-80 km te kunnen rennen met bepakking (7 kg rugzak), train ik vooralsnog om de dag. Inmiddels zit ik op 30-40 km trainingen, waarbij ik nu wekelijks 1 training van 60-80 km doe. Liefst over een mooi traject, zoals vorige week een deel...

Avontuur in stilte Eén blik op de autokaart van Engeland en Wales en je ontwaart een spaghettiklont van wegen. Wat in hemelsnaam, denk ik daar te vinden?! Niemand die het me rechtstreeks vraagt. Maar zo’n vraag stelt zich ook non-verbaal via een combinatie van wenkbrauwen en mondhoeken. Avontuur op een overbevolkt eiland, uhuh.  Groot-Brittannië is heus niet klein maar op een eiland waar 63 miljoen mensen wonen naar intense natuurbeleving zoeken lijkt bij voorbaat gedoemd te mislukken. Daarnaast ontbeert het Britse eiland onmiskenbaar de afgelegenheid van Nova Zembla, de ontoegankelijkheid...