Expedities & Reizen

Als ik de werkschuur in kom, ruik ik het bos, of nee, deze dennengeur lijkt haast nog scherper, nog tintelender. De vloer nog bezaaid met het werk van gisteren. Mijn lijf (handen, rug, armspieren) nog vermoeid van al het hakken, zagen, schaven en schuren. Ik blijk veel meer spieren te hebben dan ik wist. Ook was ik tot gisteren slechts bekend met blaren op mijn voeten, maar op mijn handen is dus ook mogelijk. Ook Frank, die nog duizend keer harder hakt en schaaft dan ik, is doodmoe - al slapen we allebei als marmotten in Grootmoe's Huis. Maar wat is dit alles onvergetelijk, nu al. Die latten kruipen...

Tjonge, wat een immense klus om 'gewoon' een plank in handen te krijgen... Dit opent wel mijn ogen voor vroegere tijden! Het weghakken van al dat overtollige boomspul is niet alleen tijdrovend en intensief maar je moet vooral ook uitkijken dat je weer niet téveel weghakt want dan kun je weer terug het bos in... Stiekem fantaseer ik tussen al dat hakken door over straks, als we op onze eigen houtjes een echte trektocht gaan maken... Ik weet nu al dat het anders voelen zal. Man, ik hou nú al van die dingen! Ik ga ze straks bij elke steen beslist afdoen, liefdevol over de obstakels tillen... Stel...

'Skid' is oudnoors voor een gekloofd en vlak stuk hout. En die oude Noren wisten wat ze deden, naar verteld wordt ruim 4000 jaar geleden al. Dus waarom niet extra tijd en moeite stoppen in het verkrijgen van zo'n stuk gekloofd hout?! Samen met Tarjei gaan we het bos in, op zoek naar de juiste stam. "Die moet dood zijn, recht, winddroog, niet verrot en minstens 25 cm dik," leert Tarjei ons. Zo'n skiboom is hier op de hellingen rond Morgedal snel gevonden. Het hakken en zagen kan beginnen. Als de boom eenmaal om is, vierendelen we hem met zelfgemaakte houten wiggen. De stam kraakt, piept, zingt zelfs...

We zijn aangekomen in Morgedal, waar we in een prachtig authentiek huis mogen logeren, Oldemors Huset uit 1917.

Heb jij dat nou ook wel eens? Dat je in een besneeuwd bos staat, om je heen kijkt en denkt: hé, ik zie een ski! Want bomen zijn (als je er even voor gaat zitten) toch feitelijk de voorloper van de ski - dat weten ze in het Noorse Morgedal in Telemark als geen ander want de oervader van de houten ski's, Söndre Norheim, oefende daar zijn fameuze sprongen vanaf de besneeuwde boerendaken. Samen met Frank ga ik daar in Morgedal vanaf 26 januari dan ook leren om zelf houten ski's te maken. "Kun je ook gewoon kopen hoor, in de winkel hebben ze van die mooie lichte, carbon heet dat!", merkte een...

We gingen onze Zweedse blokhut uit voor het avondrondje met Herschel. Maar daar lijkt wel wat noorderlicht! Oké, terug, camera en statief mee en afwachten maar. Lang duurde dat dit keer niet. Links, rechts en ineens, pats boem, recht boven ons hoofd spat de ovaal van Noorderlicht ineens enkele seconden uiteen in een krans. Iets mooiers heb ik nooit eerder gezien. Een corona! Elk woord is er een teveel. Het tart de verbeelding en mij rest alleen nog de taal van de camerasensor...

Hoera, hoera: vanaf morgen is het winter! We gaan voor een maand naar Zweden en Noorwegen! Even vrij-af de eerste week, in een (gehuurd) blokhutje in Jämtland, daarna de cursus winter-bushcraften die Frank gaat geven bij Kallsedet en daarna rijden we zuidwaarts door Noorwegen richting Hokksund, waar we het hoofdkwartier van Bergans gaan bezoeken! Onze manuscripten zijn voor de deadline ingeleverd (frank's thriller Niemandsland & mijn bergwandelgids IJsland), de eerstvolgende lezing is pas op 19 maart... Nu eerst maar weer eens buitenspelen. Waar het uiteindelijk toch allemaal om begonnen...

Vanavond geef ik de multimediapresentatie Into the White, de tocht dwars door het arctische noorden van Canada, waarbij Herschel als leenhusky mee was. Nog altijd een bijzonder om dat verhaal opnieuw te mogen vertellen. Die reis zat vol onverwachte momenten. Zo stopte er midden in de inktzwarte nacht ineens een sneeuwscooter naast m'n kleine tentje... … Ik ben nog maar 3 dagen terug uit Inuvik vertrokken, sta ergens midden in de wirwar van de bevroren Mackenzie delta en het is kouder dan ik ooit voor mogelijk gehouden had. Min 47 gr Celsius. Serieuze survival, nu al, zo vroeg in de reis. Als met veel...

Machtig mooi, hard en ruig eiland waar mijn hart sneller van zal blijven kloppen… In 2006 te voet overgestoken en in 2013 diverse tochten gemaakt voor een nieuwe bergwandelgids.  

In februari 2012 maakte ik eerst samen met Herschel een ski-slede-tocht vanaf Fauske door Sulitjelma richting Kvikkjokk (een tocht waarbij alles anders liep dan gepland…), daarna kwam Frank naar Kvikkjokk en trokken we samen door Sarek Nationaal Park, om tenslotte in Øvre Söppero een bezoek te brengen aan Zweedse Sami.