Velden met een * zijn verplicht
- Over mij
- Jolanda’s blog
- De reizen in foto’s
- Outdoorfilms
- Boeken
- Multimediapresentaties
- Wildernis-fotografie-reizen
- Contact
Het mooie van dit project ‘Op eigen houtje’ vind ik dat je jezelf dwingt tot een hoogst ongebruikelijke slow-mo. Zelf maken gaat niet om geld maar om tijd. Tijd is niet te koop. Die moet je nemen. “Hoeveel uur zit er dan in?” vraagt iemand op Facebook. Onbeantwoordbaar. Waar wil je beginnen met tellen? Bij de plannenmakerij in ons hoofd? Bij het erover inlezen of pas bij het op zoek gaan naar het juiste hout? Bij het maken van de stoom-mal of bij het breken na de eerste buigsessie? We zijn in elk geval drie dagen hier in het blokhutje bezig met de bespanning. Maar waarom niet gewoon helemaal stoppen met uren tellen? Hierboven in de stilte doet m’n agenda even niet meer mee. Eerst overdag, dan ‘s avonds bij het kaarslicht zitten we samen te vlechten tot onze handen schrijnen van het harde touw. Als we een nieuwe stapel houtblokken uit het schuurtje halen, twinkelen ontelbare diamantjes zowel boven ons hoofd als overal op het sneeuwdek. Deze slow-mo heb ik altijd gewild. Het kan niet altijd zo, dat weet ik wel. Maar het leven wordt nog weer zovele malen leefbaarder dat ik me ernstig voorneem: af en toe even in de slow-mo stand.
Velden met een * zijn verplicht