Expedities & Reizen

Dit weblog zal straks eens per week bijgehouden worden doordat ik onderweg met Frank bel via de satphone waarna hij dit weblog update met tekst (ik kan geen beeld verzenden met deze satphone).  Ik neem digitale camera’s mee voor film en fotografie en een zonnepaneel want naast het ervaren is het vastleggen een wezenlijk onderdeel van het waarom. Voor de veiligheid neem ik naast de satphone, ook een Find Me Spot van Technolyt mee (waarmee ik dagelijks mijn locatie naar Frank kan zenden en waarop bovendien een alarmknop zit die in geval van uiterste nood tot een Search & Rescue actie...

Exact over een maand ben ik in Inuvik. Daar neem ik eerst tijd om met ‘mijn’ hond vertrouwd te raken, laad dan de slee in en ga op weg. Na ruim een maand hoop ik aan te komen in Old Crow, Yukon Territory, waar een kleine gemeenschap van zo’n 200 Indianen hun traditionele levenswijze rond de jacht op de kariboe nog grotendeels handhaaft. De Vuntut Gwichin Native People van Old Crow leven met het ritme van de Porcupine Caribou Herd en het voortbestaan van hun traditionele levenswijze wordt bedreigd door verregaande plannen om grootschalige oliepijpleidingen aan te leggen dwars door deze noordelijke...

Straks zonder Frank de wildernis in. Ik mis hem nu al. Maar als je allebei van buitensport je beroep gemaakt hebt, lukt het niet altijd om alles samen te doen. In een deel van deze periode geeft Frank zijn winterkampeercursussen in Noorwegen. Nou loop ik al jaren rond met het plan eens een lange tocht met een hond samen te maken. En dan liefst een zo 'wild' mogelijke! Omdat ik zelf geen husky heb (past niet echt in ons leven,zo dacht ik toen nog...), moest ik op zoek naar een leenhond. Uiteindelijk heb ik mensen gevonden die me een van hun honden toevertrouwen! Judi en Olav Falsnes, uit Inuvik...

Lapland is op zijn mooist in de herfst, helemaal in het hoge noorden. In een kanogidsje hadden we bij de beschrijving van de Kaitum in noord-Zweden gelezen: "een rivier met een zeer groot wilderniskarakter". Op zich al genoeg om te vertrekken, maar het volgende was nog interessanter: "Waarschijnlijk is het alleen mogelijk om met lang overdragen het instappunt te bereiken op eigen kiel en benen, maar blijkbaar heeft tot dusver nog niemand dit geprobeerd." Meer dan genoeg reden om naar Lapland af te reizen. In een maand (want voor de herfst in Lapland moet je echt de tijd nemen!) trokken we vanaf...

(Reportage in Magalog / het magazine van Haglöfs) Altijd op zoek naar aansprekende kanotochten, bleef ik in een kanogidsje hangen bij de beschrijving van de Kaitum Elva in Zweeds Lapland. “Een rivier met zeer groot wildernis karakter”. Op zich genoeg om je spullen te gaan pakken natuurlijk, maar het volgende was nog veel interessanter. Het instappunt lag namelijk zo ver in de wildernis dat het eigenlijk alleen bereikbaar was per watervliegtuig. Het kanogidsje meldde: “Waarschijnlijk is het mogelijk om met lang overdragen het instappunt te bereiken op eigen kiel en benen, maar blijkbaar...

Wat is dat ontroerend, gaaf en bijzonder: zit je daar eergisteren nog in je tentje op de laatste meters van de ijskap, zitten we nu in Ammassalik achter een pc onze eigen avonturen te lezen en te beluisteren op het weblog... Wat hebben jullie dat met elkaar geweldig gedaan! Ik heb hier zitten brullen, lachen en janken tegelijk... Dank, echt veel dank. Tja, dan is het nu echt voorbij. Het is fantastisch en helemaal wat we onszelf toehoopten: even een weekje rust, vakantie, bij eten en toch nog altijd genieten van Groenland. Hier in Ammassalik (eigenlijk heet het tegenwoordig Tasiilaq) heb je alles...

(Basiskamp, Rita Zwiers) De laatste week hebben ze hun dagplanning moeten omgooien. Vroeger de tent opbreken om zo lang mogelijk te kunnen kiten. Tot een uur of 11 was er goede wind, daarna ging de wind liggen en moest er verder gelopen worden. Van de 600 km die afgelegd is, hebben ze er uiteindelijk 150 kunnen kiten. Als eindelijk de horizon verandert en de kust in zicht komt, komt ook langzaam het besef dat de expeditie bijna volbracht is. Het laatste stuk over het zee-ijs was een hele bijzondere ervaring. Eindelijk een heel ander landschap! Inmiddels is de dagtemperatuur gestegen tot 20 graden...

35 dagen zijn we onderweg en we hebben 486 km afgelegd.’ Een enthousiaste Jolanda aan de andere kant van de lijn. ‘Het eindpunt is niet ver meer, we verwachten binnen een week in Isertoq te zijn!’ Ze hebben een aantal dagen goed kunnen kiten en konden totaal zo’n 110 km vliegerend afleggen. ‘Fantastisch om te doen, dat had ik nooit willen missen’ brult Jo door de telefoon. De expeditieleden maken het goed, net niet uitstekend, want het op dieet zijn eist z’n tol. De instant maaltijden, waar TNT nu van smult, zijn vervangen door alleen wat havermout en rijst. Te weinig om het vele...

(Basiskamp Haarlem) Woensdag avond 2 mei de telefoon gaat 3 hele lange minuten over 10. “Peer er is een probleem met de batterij, het kan zijn dat ik wegv...” Shit dit verzin je niet! Na 10 minuten hebben we PoleSpirit weer aan de lijn. “Frank geef snel je positie”, dan heb ik in ieder geval wat info als hij weer wegvalt denk ik. Vrijwel meteen na het noemen van de positie valt de verbinding weer weg... Ik teken de positie in en ze blijken een redelijke voortgang te hebben gemaakt. Weer stilte wat nu... bellen ze nog? Na weer 10 minuten alsnog contact: het gaat redelijk, van de afgelopen...

Basiskamp Haarlem: gespannen wachten we tot de telefoon gaat. Ze zullen toch wel bellen? Om 22:01 klinkt het verlossende gerinkel. Lang zal ze leven, lang zal ze leven, hiepperdepiep hoera! Een enthousiast gillende Jolanda aan de andere kant. Verbaasd over zoveel visite op d’r verjaardag. Na de vaste gegevens doorgenomen te hebben (21 dagen onderweg, 205 km afgelegd, lange zware dagen met harde tegenwind veel stuifsneeuw, daardoor 5 dagen achter op schema, positie: 66 31’NB 46 31’WL,) kunnen we over naar de sappige details. Over het zwarte stipje in de witte vlakte (Dye-2), de eerste...