Velden met een * zijn verplicht
- Over mij
- Jolanda’s blog
- De reizen in foto’s
- Outdoorfilms
- Boeken
- Multimediapresentaties
- Wildernis-fotografie-reizen
- Contact
Zingend en huppelend bewoog zij zich door de altijd zonovergoten bergen, problemen waren iets voor zwartkijkers als de mollengravers, nee, zij stevende regelrecht en lichtvoetig op haar doel af dat inmiddels voor het grijpen zo dichtbij lag… Maar zij is Alice en ik ben hier niet in Wonderland. En als ik het al was, dan kwam ik vannacht een wijs konijn tegen dat me influisterde om niks, nooit en nergens, voor ‘granted’ te nemen. Het is echt niet zo dat als alles goed gaat, dat Dus zo blijft – wees zielsblij met elke keer dat dat Wel zo is maar beschouw, om teleurstellingen te voorkomen maar vooral voor een wat relativerender levensbeschouwing, ondertussen elke nieuwe dag als zodanig. Een nieuwe dag. Met nieuwe kansen, mogelijkheden en… eventueel ook met nieuwe problemen (die er uiteraard zijn om aan te pakken en op te lossen, niet om een potje bij neer te zitten). Ja, ik zei ‘t al, het was een Erg Wijs konijn.
Gisteren aan het begin van de middag voelde ik ineens lichte pijn in mijn linkervoet, hetzelfde als ik voor mijn rustdag in Keswick rechts had. Zomaar hup, floep, plotseling. Aan het begin van de avond – op weg naar Bein Glas Farm aan het eind van Loch Lomond – passeerde ik Inversnaid waar een hotel was, km 44, eigenlijk niet mijn eindbestemming van deze dag. Het konijn moet de beslissing genomen hebben. Voor ik het wist, had ik een (niet eens dure) kamer en dompelde daar onder in het warmste ligbad ter wereld. De linkervoet bleek zelfs een beetje verdikt (zoiets ontdek je in een klein koud nat tentje niet eens). In Keswick is het rechter-voet-probleem na een rustdag verdwenen om tot nog toe niet meer terug te keren. Dus wandel ik vandaag (ja, inderdaad: wandel) de 10 mooie kilometers naar Bein Glas Farm, zoek een fijn plekje in het gras, prik mijn tentje neer en houd de rest van de dag mijn passen op de plaats. Ik neem liever niets voor ‘granted’ en ik wil de reis waar ik 34 dagen terug aan begonnen ben, graag afmaken. Heelhuids.
Maar onderweg naar Bein Glas Farm weerhoudt niets mij ervan een lekker bakkie te zetten, zomaar ergens langs de bonnie braes die zelfs in de ochtendmist waanzinnig mooi zijn. En zo voelt zelfs deze dag stiekem toch als Wonderland…
Velden met een * zijn verplicht