Dankjewel, Robert Jan! Tot later in elk geval dan ;-)!
- Over mij
- Jolanda’s blog
- De reizen in foto’s
- Outdoorfilms
- Boeken
- Multimediapresentaties
- Wildernis-fotografie-reizen
- Contact
Soms krijg ik de vraag: “En wat wordt je volgende hardloop-avontuur? Ga je niet meedoen aan die-en-die-race?” Na mijn GR20 solo-bivak-run over Corsica, afgelopen september, heb ik heel bewust een punt gezet achter ‘alleen-maar-hardlopen’. Ik heb de afgelopen jaren namelijk veel andere outdoor-activiteiten (waaronder ook de fotografie) op een laag pitje gezet, ik wilde altijd trainen. Voor verdere ontwikkeling (meer leren over fotografie bijvoorbeeld, of mijn Noors en Zweeds verder aanscherpen, leren over astronomie) was geen ruimte. Begrijp me goed: ik heb daar bewust voor gekozen. Dat was fantastisch.
Maar op de lange duur te eenzijdig. Ik zie er geen uitdaging meer in om nog weer langer te gaan, weer een ander land door, nog weer sneller te zijn op weer een andere race. Het lag al besloten in mijn laatste boektitel: ‘Niet de race maar de reis’…
De uitdaging is verschoven. Ligt veel meer in de fotografie, in de beleving, in de vastlegging. Zo voelt de beslissing om weer vol te gaan voor avontuur in het algemeen en wel de beleving van ‘the great outdoors’ in het bijzonder, als een volslagen natuurlijke – niet opgelegd door een blessure, niet ingegeven door sponsors of wie dan ook. Onlosmakelijk is het outdoor-avontuur voor mij verbonden met fotografie. Fotografie is zoveel meer dan drukken op een knop om een ‘plaatje’ vast te leggen. Het is een gevoel, een ontwikkeling, een leerschool. Wat schrijven achteraf binnen is, is fotografie terplekke daarbuiten. Beiden beginnen in het lichaam, het is als muziek die je zachtjes hoort opkomen.
Na de GR20 was ik stiekem bang dat ik het vele trainen toch zou gaan missen. Dat blijkt totaal niet het geval. Omdat er zoveel meer voor in de plaats is gekomen. ‘Op Eigen Houtje’ zegt genoeg.
Met een big smile kijk ik terug op deel 2 van ons project. En ik verheug me alweer op het afsluitende deel 3: komende zomer leren we van een Zweedse outdoorexpert om zelf een houten (cedar-canvas) kano te bouwen en dat juweeltje (althans daar ga ik even van uit…) nemen we dan mee op een wildernisexpeditie naar Lapland.
Dit alles wordt ‘voer’ voor mijn nieuwe Mondiavisueel theaterlezing ‘Scandinavië op z’n wildst’ die in januari van 2017 in 5 theaters te zien zal zijn (Rijswijk, Houten, Heiloo, Steenwijk en Doetinchem).
Koude Kunst uit een warm hart,maar in een wonder schoon moment.
Je boek ‘Niet de race maar de reis’ vorige week geboeid uitgelezen.
Herkenbaar hoe het competitieve plaats maakt voor de beleving…
Veel succes met je nieuwe uitdagingen.
Charlotte
Hallo Jolanda,
Ik heb zojuist je boek Keerpunt Alaska uitgelezen. Ik heb ze nu allemaal in mijn bezit en verslonden. Ik wacht nu al op je nieuwe boek ?
Heel erg bedankt dat je jouw ervaringen aan het papier hebt willen en durven toevertrouwen. RESPECT.
Ieder mens heeft een held nodig in zijn leven. Jij bent de mijne!
Groetjes aan jou en al je dierbaren.
Zojuist je boek ‘Niet de race maar de reis’ uitgelezen. Ontroerend en inspirerend. Beeldend beschreven, je neemt me zo helemaal mee op je reis. Wat op mij ook veel indruk maakt is hoe je de ingrijpende gebeurtenissen uit je jeugd door het verhaal heen stukje bij beetje onthult en tegelijk je positieve kracht erop loslaat. Heel veel geluk en succes met je avonturen!
Velden met een * zijn verplicht
Hoi Jolanda,
Wat een leuk verhaal.
Beleving daar draait het om!
Krijg nu al zin in je lezing van 2017. Daar zullen we zeker bij zijn 🙂