Terugblik op 2 maanden wintertijd Oost Groenland

Maanlicht boven Jameson Land

Het (enige) blog dat ik op social media schreef tijdens mijn tijd in oost Groenland, plaats ik hieronder. Omdat het zoveel zegt. Maar meer, veel meer nog, eigenlijk álles wat belangrijk was en wat ik over deze tijd wil delen, zegt de film die ik van deze onvergetelijke tijd maakte.

East Greenland – Ittoqqortoormiit, 2-31 januari 2022.
Internet was geen prioriteit (lees: mogelijkheid), de afgelopen tijd, maar nu kan het heel even. Er is tussentijd. Tijd tussen de ene tocht (solo) en de andere (klein groepje gidsen). Tijd om bij te komen, bij te eten, op te warmen, op te laden, opnieuw voor te bereiden én uit te rusten.

Tijd ook om terug te kijken op de afgelopen buitenweken: samen met m’n twee geleende groenlandse sledehonden – Puja & Qerneq – door dat immense arctische landschap trekken, steeds een nieuw kamp, een paar kilometer verderop en soms ook niet, dan gewoon een paar dagen op dezelfde plek om vandaaruit op exploratie te gaan. De stilte is adembenemend. Intens. De kou ook. Al die tijd is het voortdurend tussen -22 en -32. Dat betekent alles langzaam doen. Alert blijven op gevoel in vingers en tenen. Leven in zijn simpelste vorm – lopen, eten, slapen – wordt onvoorstelbaar zwaar en moeizaam als niets maar dan ook niets nog vanzelf gaat. Maar er is iets onzegbaar moois daar middenin die leegte. Tallozen voor mij hebben dat hier gevoeld. De jagers uit Ittoqqortoormiit voelen het nog steeds. Het gevoel deel uit te maken van dit grootse. Dat kan niet anders dan moeite kosten. Part of the deal.

Qerneq & Puja

Het zet zich vast in je ziel. En je waardeert nog zoveel meer wat je op andere momenten – in een andere wereld – normaal noemt. Dat verandert je. Net als het feit dat angst (je staat hier simpelweg niet langer bovenaan de voedselketen) deel uitmaakt van je dagelijkse wereld. Je slaapt met een geladen jachtgeweer in de voortent, overdag heb je een signaalpistool op zak. Je leert elk geluid van je honden interpreteren, hun oren worden een zoveel beter verlengstuk van de jouwe. Die angst om leren zetten in een positieve kracht, in plaats van een verlammende. Misschien is angst niet eens langer het juiste woord. Angst was er vooral in de tijd vooraf. Mijn eigen wildste voorstellingen over wat-allemaal-mis-kan-gaan. Een bruikbaar soort angst, noodzakelijk om de juiste voorbereidingen te treffen, de juiste skills aan te leren. En daarbij opgeteld de wildste verhalen van de locals, die je voor vertrek nog opgedist krijgt zodat je je zo’n laatste nacht in een verwarmd huis afvraagt waar je in vredesnaam mee bezig bent. Maar je vertrekt desondanks. In vertrouwen dat je goed bent voorbereid. Dat er zoveel meer is dan die angst.

En dan, eenmaal in dat rozeblauwe vollemaanslicht onder overdonderende noorderlichtgordijnen, met twee grandioos fijne makkertjes naast m’n kleine tent, dan wordt die angst eerder een staat van alertheid. Een alertheid die me voortdurend herinnert aan mijn minieme plek in dit geheel. Die me leert mijn klein-zijn te omarmen. Je droom uitleven omhelst een risico. Maar het niet doen, betekent je leven half leven en dát lijkt me een nog veel groter risico.

Kamp in Kalkdalen tijdens de groepsreis.

 

21 Comments on Terugblik op 2 maanden wintertijd Oost Groenland

  • OlavHofman zegt:
    28 maart 2022 om 09:12 uur

    Heel mooi omschreven,vooral de laatste regels….een super mooi avontuur 👌🏻

    Beantwoorden

  • Piet Calkhoven zegt:
    28 maart 2022 om 10:07 uur

    V E R S C H R I K K E L IJ K M O O I

    Beantwoorden

  • Caro zegt:
    28 maart 2022 om 10:09 uur

    Wat een ongelooflijk indrukwekkend solo-avontuur. Diepe bewondering voor jouw dapperheid en focus zo ver te komen.

    Beantwoorden

  • Ineke Naber zegt:
    28 maart 2022 om 10:10 uur

    prachtig weer een mooi verhaal

    Beantwoorden

  • Christa zegt:
    28 maart 2022 om 16:35 uur

    Prachtig, inclusief mooie, en m.i. terechte, ode aan de twee grandioos fijne makkertjes!

    Beantwoorden

    • Jolanda Linschooten zegt:
      4 april 2022 om 08:01 uur

      Dankjewel Christa, ja die twee zijn vrienden voor het leven! Zo toegewijd, zo heerlijk om om je heen te hebben! Ik ga ze komende zomer gelukkig alweer terugzien!!!

      Beantwoorden

  • Maurice zegt:
    28 maart 2022 om 20:54 uur

    Vreselijk mooi en indrukwekkend.
    Makes one being and feeling blessed AND humble.
    Bedankt 👍

    Beantwoorden

  • Frans van Iersel zegt:
    29 maart 2022 om 11:38 uur

    Inspirerend, prachtig!

    Beantwoorden

  • Wendy zegt:
    3 april 2022 om 17:39 uur

    Hele mooie video! Met de teksten erbij begrijp ik heel goed waar het om gaat zonder de kou zelf te hoeven trotseren. Geweldig zoals je dit doet!

    Beantwoorden

  • Ben zegt:
    4 april 2022 om 13:34 uur

    Balanceren op de rand van de koude. Indrukwekkend om te zien hoeveel lagen er nodig zijn om je er tegen te beschermen. En om er tegelijkertijd contact mee te maken. Koude vertraagd, ijs beweegt niet of langzaam. Eenmaal in contact met de koude geeft de vertraging je ook de mogelijkheid om de intensiteit langer en dieper te ervaren. Bedankt voor je mooie weergave.

    Beantwoorden

  • Andréa en Jelle zegt:
    6 april 2022 om 12:49 uur

    Lieve Jolanda, diepe bewondering voor jou en heel veel dank, dat je deze geweldige tocht met ons hebt willen delen. Vanuit Spanje heel veel liefs🌞😊

    Beantwoorden

    • Jolanda Linschooten zegt:
      6 april 2022 om 13:19 uur

      Dankjulliewel voor deze fijne reactie! En wat super dat jullie weer onderweg kunnen en naar het zuiden zijn!

      Beantwoorden

  • Ron Slangen zegt:
    7 april 2022 om 14:32 uur

    Hoi Jolanda, wat ‘n boeiend verslag en wat ‘n een prachtige film, erg illustratief, zó mooi 🤩
    Groet, Ron

    Beantwoorden

  • Irma zegt:
    23 april 2022 om 20:54 uur

    Jeetje Jolanda, wat een waanzinnig mooi avontuur weer en wat een prachtige beelden! Ik heb hem meteen een tweede keer bekeken en morgen kijk ik nog eens. Ik heb ook eens een hondensledentrip gemaakt in Finland, éen van de mooiste dingen die ik ooit gedaan heb. En jij daar in dat grote weidse Groenland Ge-wel-dig! En dan Puja en Qerneq in de sneeuw slapend, prachtig om te zien. Dank hiervoor.

    Beantwoorden

Laat een reactie achter

Velden met een * zijn verplicht