Velden met een * zijn verplicht
- Over mij
- Jolanda’s blog
- De reizen in foto’s
- Outdoorfilms
- Boeken
- Multimediapresentaties
- Wildernis-fotografie-reizen
- Contact
(Frank vanuit Akersloot) Vandaag woensdag 6 april staat de ultra-etappe op het programma. Als er volgens plan gestart wordt, vertrekken de lopers om 11.00 uur (NL tijd). De toplopers waaronder Jolanda, starten 3 uur later, dus om 14.00 uur. De eerste doorkomsten zijn pas na 15.00 te verwachten en Jolanda zal vermoedelijk pas na middernacht finishen. Maar om Jolanda uit haar laatste emailbericht (zie dag 3) te citeren: De Marathon des Sables begint vandaag pas echt!
Vast een blik in het roadbook: 82 kilometer en 6 checkpoints, maar met niet al teveel rare dingen onderweg. Een stevige klim voor CP1, kaarsrechte stukken tussen CP2, 3 en 4. 4 kilometer zandduinen voor CP 5 en weer relatief goed terrein naar CP 6, 7 en de finish. Wie heeft vandaag de langste adem?
Doorkomst op CP 1 na 12,2 km: Klein in 1.14.15, Roco volgt op 1.29, Rurtado op 6.04, Aguilera op 10.01, Jolanda op 10.28 Zo te zien doet Jolanda wat ze van plan was: rustig vertrekken, 82 km is een heel eind.
Doorkomst CP 2 na 25 km: Klein in 2.42.25, Roca op 4.50, Furtado op 20.23, Aguilera 22.48 en Jolanda op 23.31. Aan de kop pakt Klein weer de leiding in het klassement (O, wat is dat spannend en wat gaan die twee hard!) Jolanda en Monica Aguilera kruipen een stukje naar Furtado toe.
Doorkomst CP 3 na 38 km, bijn aop de helft van deze etappe: Klein 4.13.12, Roca op 5.53, Furtato op 23.35, Aguilera op 25.16 en Jolanda op 29.06. Jolanda levert dit stuk weer een paar minuten in op Furtado en Aguilera.
Doorkomst CP 4, na 49 km: Klein op 5.35.53, Roca op 11.14, Furtado op 18.39, Aguilera op 24.58 en Jolanda op 28.06. Klein lijkt bezig het gat te slaan wat ze nodig heeft om het klassement te winnen. Furtato geeft een beetje gas en is Aguilera voorbij in het klassement. Jolanda brengt het gat met Monica teurg tot 3 minuten. Nog 33 km te gaan, met 4 km zandduinen voor CP 5.
Doorkomst CP 5, na 61 km: Klein in 6.59.12, Furtado op 16.09, Roca op 30.20, Aguilera op 33.53 en Jolanda op 38.01. De deelnemers lopen inmiddels in het donker met hun hoofdlampje. Opvallend is de progressieve loop van Furtado die nu Roca voorbij is. Roca is duidelijk ergens de man of vrouw met de hamer tegengekomen (jammer dat zonder tracker loopt)nu ze opeens een half achter Klein ligt, en dat met nog 21 km te gaan… Monica ligt nu vier minuten voor op Jolanda en daar lijkt weinig in te verschuiven.
Doorkomst CP 6, na 72 km: Furtado zet haar spectaculaire opmars voort en komt als eerste door in 8.34.08 Klein zit er 21 seconden achter.
Spektakel!!! Jolanda komt als 3e door, 25.15 achter Klein. Ze is dus voorbij Roca en Aguilera. Wat is het verschil??? Roca op 29.20 en Aguilera op 30.04. Even rekenen…. als ik het goed zie, ligt Jolanda nu 4 seconden voor op Monica Aguilera in het klassement.
GO Jolanda GO!!! Voor wie de wedstrijd nog volgt, veel plezier de laatste 10 km. Jammer dat de tracker van Monica uit de lucht is.
Finish, Furtado is binnen in 9.37.17 Fenomenaal gelopen. Zag op de webcam dat ze bij de finish teruggestuurd werd omdat de cameraploeg nog niet klaar was… Klein op 4.30 en Jolanda binnen als 3e op 34.06 en pakt de 4e plek in het klassement!!! Roca op 41.52 en Monica Aguilera op 42.07
Als ik het zo uitreken heeft Jolanda een voorsprong van 3 min 16 sec op Monica.
Wat een thriller….
Nog een kleine vergelijking met vorig jaar, toen liep Jolanda de ultra-etappe in 11.29.00, dit jaar in 10.11.23, ofwel dit jaar 1 uur en 18 min sneller. Er is enorm hard gelopen in deze etappe over een snel parcours, vorig jaar liep het laatste deel in het donker door zware zandduinen.
Bekijk hier de finish van Jolanda na 82 km:
Algemeen Klassement na 4 etappes:
1 Laurence Klein (FRA) 20.58.62
2 Emma Roca (SPA) 21.35.43
3 Sonia Furtado (Fra) 22.31.10
4 Jolanda Linschooten (NLD) 23.09.15
5 Monica Aguilera (SPA) 23.12.31
(Satphonebericht Jolanda) Het was geweldig, ik zat in de late start, midden op de dag en het was heter dan ooit, 52 graden! (daar is ie weer: de Linschooten-Paradox, FvZ). Het is maar goed dat ik vooraf een week geacclimatiseerd heb, anders had ik het nooit gered. Het was gewoon hartstikke gevaarlijk. Voor de start, in de tent had ik mijn plan gemaakt. Overdag zo langzaam mogelijk lopen en pas in de schemering gas geven. En zo heb ik het ook gedaan. Ik haalde Monica ergens in en ze begon ontzettend te jojo-en. Versnellen, terugvallen etc. Ze was opeens ook niet meer zo vriendelijk toen ik haar inhaalde. Ik ben strak 7 min/km blijven lopen en geen stap harder.
Vooraf zei iedereen: “ we moeten langzaam lopen, anders gaat het niet.” Maar niemand die dat deed natuurlijk, behalve ikzelf. Ik liep in no-time achteraan het veld van de toplopers. Maar ik wist dat dit de dag van de lange adem zou worden. En Monica jojo-de maar door. Liep voor me, achter me, maar ik bleef rustig in mijn eigen tempo. Het was echt gevaarlijk zo heet was het. Er hingen de nodige mensen aan het infuus en zo… Ik heb het net nog nagevraagd, 52 graden is er gemeten en nauwelijks wind. Zonder mijn acclimatisatie was het niet gelukt.
Het parcours was zwaarder dan verwacht met lange klimmen door zanderig terrein, maar ook in de wadi’s was het losse zand zwaar om in te lopen. En dan weer stenig terrein. Waanzinnig zwaar.
Ik heb 20 km met een man samengelopen, maar in de schemering heb ik aangezet. Hij stopte bij een checkpoint, maar op iemand wachten dat doe ik nooit meer, dat schiet niet op. Dan maar alleen door het donker. De laatste 30 km liep ik dus alleen in het donker vanaf CP5. 6 min/km of zo, in elk geval, zo voelde het. Ik voelde me sterk, het was fris geworden en ik haalde Monica definitief in. Dat was natuurlijk kicken. Na CP6 dacht ik, oke, nu is het nog een rondje naar Egmond aan Zee. Heen door de duinen en terug over het rulle strand. Door het zo te visualiseren wist ik steeds hoe ver het nog was en liep ik met een big-smile. Dit is tenminste weer hardlopen. Lichte snelle pas, actieve arminzet en mijn hoofdlamp goed op de grond gericht en alert blijven op stenen. Je bent pas klaar als je heel over de finish bent en niet eerder (uit een persbericht viel op te maken dat Roca herhaaldelijk gevallen is, FvZ)
De ultra-etappe wilde ik lopen zoals je dat het beste kunt doen. Rustig starten en naar het eind toe tempo opvoeren als je daar nog energie voor hebt. En dat had ik, want ik finishte als 3e dame en 26e in het overall klassement. Super!
De voorsprong op Monica ga ik nu natuurlijk proberen vast te houden. Ik heb geen spierpijn meer. Niks! Nu heb ik het rendement van mijn Pieterpad training. Toen liep ik een dag 80 km en de volgende dag een marathon. Nu heb ik er nog een rustdag tussenzitten, dat geeft veel vertrouwen. Bijna iedereen begint sterk en wordt naar het einde toe minder. Bij veel mensen zie je nu de pijn in hun loop. Ik geniet van de progressie die ik maak. Ik ben slecht begonnen en voel me nu pas goed. Ik kijk uit naar morgen.
Van Volker, mijn Duitse tentgenoot wordt een film gemaakt, daar is steeds een hele filmcrew bij, en nog voordat de MdS van start ging, ben ik gevraagd mee te willen doen. Dat vind ik een hele eer! Er komt een uitzending van drie kwartier, ergens in juni als het goed is op de ZDF.
Velden met een * zijn verplicht