Sulitjelma – depot 3 (Herschel’s POV)

Sponsors: Bergans  |  Visit Sweden

De baasjes pakken de kano in, ik sjok er alle keren achter aan want tegenwoordig word ik niet zo vaak meer uitgelaten. Het is òf hele einden lopen (en dan hetzelfde stuk meerdere keren) òf hele einden varen. Dus pak ik elk beetje beweging! Wel tof. Dag 20. Denk dat ik misschien net zoveel lemmingen en muizen gegeten heb (en als de baas niet kijkt, neem ik er ook een rendierkeuteltje bij).image

We varen een heel groot meer over. Baas Frank zegt dat hij nooit eerder in een open kano een oversteek van 3 km maakte. Ik vind het eng, al zijn de golven niet zo hoog als toen die andere keer. Ik piep een beetje want de oever is zo ver weg. Maar ik heb zeehondenbenen en dat wil ik de baasjes laten zien. Als zij het kunnen, kan ik het ook.

Dan mag ik uit de kano springen, de bazen pakken alles weer uit en ondertussen heb ik het razend druk met horzels van mijn lijf houden. Ik bloed een beetje op mijn neus. Krijg ze niet altijd te pakken. Na 300 horzels komt er een auto en daar gaan we in, en de kano mag ook mee.

Als ik uit de warme auto spring zijn we bij een houten huisje. Dat is heerlijk: je hebt er een zacht kleedje. Daar wil ik best lekker lang op tukken. Ik vind de avonturen héérlijk maar ik mis mijn middagslaapjes. En hierbinnen zijn geen horzels. Ik krijg ineens extra snaai uit een HELE grote doos. Daar zit ook bazen- eten in, voor overmorgen, als we stroomaf de Piteälv gaan varen. De bazen ruiken ineens heel anders, naar zeep enzo. Baas Frank heeft ook ineens geen vacht meer op zijn snuit. Ik word ineens weer uitgelaten.

Overmorgen dus, dag 22, brengt die auto ons omhoog de bergen boven Sulitjelma in. Baas zegt dat die mevrouw-van-vroeger hier ook een auto-shuttle had. Dan starten we op Låmivatnet. Daarna 2 weken wilderniswildwater. Zonder internetdekking denkt baas Jolanda, dus als jullie heel lang niks horen, maak je dan niet ongerust. Ik let wel op haar. En op baas Frank natuurlijk. Ik houd alles in de gaten. Dat is het allermooiste. Dat ik belangrijk ben voor baasje. Dat ik ertoe doe.image

18 Comments on Sulitjelma – depot 3 (Herschel’s POV)

  • Katinka zegt:
    22 juli 2016 om 11:36 uur

    Kippenvel!! En het liefst zou ik je nu een hondenknuffel willen geven. Diep geraakt door je verhaal Jolanda, dank je wel. Kus voor Herschel en baasjes.
    Kat

    Beantwoorden

    • Jolanda Linschooten zegt:
      22 juli 2016 om 12:27 uur

      Heerlijk, jouw reaktie! ERG BLIJ mee. Het kost moeite, echt moeite, om met regelmaat beeld & tekst te plaatsen die (naar ik hoop) ergens over gaan en iets losmaken. Erg fijn als iemand dan laat weten dat het zo aangekomen is. (Ipv gezemel over een typfout…;-)…) Helemaal als JIJ die ienand bent.

      Beantwoorden

      • Ab Zijp zegt:
        24 juli 2016 om 11:25 uur

        Ik vindt het een mooie verplaatsing in de wereld van je hond, prachtig beschreven en ook gewoon leuk om te lezen.

        Beantwoorden

      • Joeri zegt:
        25 juli 2016 om 14:34 uur

        En dat het moeite kost weten we hier ook. Ik kan me er niet eens toe zetten een dagboek fatsoenlijk bij te houden, laat staan hele verhalen te gaan zitten typen. Als je dan eindelijk eens zit, met een bakje lauwe couscous en een rug die schreeuwt om te gaan liggen, hebben wij de grootste bewondering voor iemand die DAN nog eens aan het werk gaat…
        Ai ai, wat een bikkels zijn jullie zeg…

        Beantwoorden

        • Emiel zegt:
          26 juli 2016 om 14:07 uur

          Lieve Herschel en baasjes,
          Heerlijk om jullie verhalen te lezen. Ik wens jullie heel veel quality time toe op jullie reis. Ik kijk nu al uit naar de lezing in januari.

          Veel liefs uit Hellevoetsluis.
          Emiel Schell

          Beantwoorden

          • Jolanda Linschooten zegt:
            2 augustus 2016 om 07:00 uur

            Fijn om te lezen Emiel, dankjewel, het is fantastisch om zoveel lemmingen te mogen vangen! (En de baasjes zijn super denk ik).

        • Jolanda Linschooten zegt:
          2 augustus 2016 om 07:01 uur

          Welnee! Maar eh héérlijke schouderklop!!! Superbedankt!

          Beantwoorden

  • Andréa van der Spoel zegt:
    23 juli 2016 om 13:52 uur

    Eindelijk komt het er toch van, heb steeds alleen maar ge-liked, maar nu daadwerkelijk een persoonlijke reaktie. Ik geniet van jullie avontuurlijke reis, van je prachtige verhalen, van de aquarellen, foto’s (zo mooi) , van die geweldige Herschel !! Wens jullie alle drie een fantastische voortzetting! Zie er alweer naar uit.
    En by the way, ik ben idd de moeder van..!
    Andréa

    Beantwoorden

    • Jolanda Linschooten zegt:
      2 augustus 2016 om 07:04 uur

      Hartelijk dank Andrea, wat ontzettend leuk dan, jouw reactie! En doe een grote groet aan je dochter. Ik zie ernaar uit haar live te ontmoeten. Heb het gevoel dat ik haar al lang ken…

      Beantwoorden

  • phi zegt:
    23 juli 2016 om 19:44 uur

    Haha, dan ruiken de bazen ook ineens zo anders. Ik heb met Herschel te doen. Much respect voor deze husky met zeehonden benen.

    Beantwoorden

  • Marian Goodijk zegt:
    29 juli 2016 om 12:39 uur

    Beste Jolanda. Alle moeite die je doet om jullie verhalen op te schrijven en die prachtige foto s te plaatsen maken inderdaad iets los, ik vind het krachtig en ontroerend, kijk er aldoor naar uit, en herlees sommige stukken. Je raakt een snaar.
    Dank daarvoor,
    Groet Marian

    Beantwoorden

    • Jolanda Linschooten zegt:
      2 augustus 2016 om 06:58 uur

      Heeeel fijn om te lezen Marian, erg bedankt dat je me dit laat weten. Sterkt mij ook weer. Soms vraag ik me wel eens af (zeker na een zemelreactie over een spelfout) waar ik het eigenlijk voor doe, want inderdaad, moeie kost het zéker! Dus DANK!!!

      Beantwoorden

  • woef/max zegt:
    3 augustus 2016 om 08:53 uur

    Mooie dingen maak je weer mee met de baasjes. Tsja, dat maak ik ook (een beetje) mee met mijn baasje(s) maar nog niet zóveel als jij. Wel varen, rennen en sinds kort met de fiets mee. Gaaf toch dat we van die baasjes hebben die ons meenemen op reis? Allerlei heerlijke luchtjes, nieuwe ervaringen.

    Geniet jij ook zo van het water? Koppie lekker op de rand van de kano en dan al die luchtjes naar binnen laten komen…. Héérlijk. De foto’s die jouw baasje maakt zijn prachtig. Ik geniet er ook van en mijn baasje ook. Zo leven we een beetje mee met jullie geweldige reis. Geniet ervan woeffie! Likje van een andere reishond. Woef!

    Beantwoorden

    • Jolanda Linschooten zegt:
      3 augustus 2016 om 10:31 uur

      Hé hoi woef! Ja ik snuif alles op als ik in de kano sta (liggen doe ik niet in deze ronde kano hoor, dat durf ik niet, teveel gewiebel, maar daarin ben ik een rare hoor, in de auto (jammer dat de baas daarvan gebruik maakt… Rotding) ga ik ook nooitliggen, ik sta de hele tijd (en dat is lang als je van Lapland naar je mandje thuis gaat…). Woefgroet terug. Dankjewel voor je leuke bericht moet ik er van baasje nog aan toevoegen! Herschel

      Beantwoorden

  • Nooka ( de west siberische laika) ? Bart Hexspoor zegt:
    3 augustus 2016 om 12:42 uur

    Ha die Herschel, Wat een mooi leven heb jij! En wat pas je goed in de omgeving waar je bent en bij de baasjes van jou! Leuk om jouw belevenissen ook te lezen. Het is de eerste keer dat ik mijn baasje zie kwijlen (iets met pavlov of zo?) bij het lezen van jullie blog. Ik beleef ook allerlei avonturen met mijn baasjes maar niet zo groots als die van jullie. Het gaat om de beleving en het gevoel zegt Bart dan, iets wat in jullie beschrijvingen steeds erg mooi verwoord wordt. Mijn baasje kwijlt door en ik leg mijn hoofd maar op zijn voet; “komt goed baasje, binnenkort gaan we ook weer de kano in en slapen we in een tent”

    Beantwoorden

    • Jolanda Linschooten zegt:
      3 augustus 2016 om 13:44 uur

      Hé hoi Nooka wat leuk dat je mij (=Herschel) schrijft, jij boft ook maar met baasjes die snappen wat honden willen! Poot van mij!

      Beantwoorden

Laat een reactie achter

Velden met een * zijn verplicht