Nooit meer slapen

Sponsors: Bergans  |  Visit Sweden

Garanties bestaan niet, alleen kansen. En een windstille nacht is zo’n kans. Op een meer als Hornavan (pakweg 75 km lang) is wind niet alleen lastig, het wordt al snel gevaarlijk. Helemaal in een open kano.

imageElsa Wideblom had geen mobieltje met databundel en kon dus niet zoals wij het weerbericht checken. Toch stookte ook zij het koffievuur soms overdag hoog op en voer ‘s nachts als de wind zich terugtrok.

Ons plan is simpel: net zo lang doorvaren tot we echt moe zijn. Nooit vermoed dat dit zich pas na ruim 13 uur (met elk uur even uit de boot) zou voordoen. We hebben deze nacht 42 km afgelegd. Een absoluut record voor ons maar eigenlijk doen die km’s er totaal niet toe. Het ging vanzelf. Het gevóel van deze nacht, dàt is wat ik de rest van mijn leven mee zal dragen.image

Geluk is zo simpel als in een kano bij midzomernachtlicht over een windstil meer peddelen. Ik hoor alleen de druppels die van de peddel af terug het meer in glijden. De kano zelf is, net als het meer, geruisloos. Onze peddel insteek is ook niet te horen. Maar wel een ijsduiker. Daarbij dat alom aanwezige almaar rozer wordende licht. En ook nog een regenboog. Plus een eland die ons vanaf de oever roerloos aanstaart. Als ik mijn camera pak, verbreekt de betovering. Ze springt elegant weg tussen de struiken, een kalfje in haar kielzog. Geen opname, maar ik heb haar op mijn innerlijke sensor staan.

imageHet is alsof mijn hart barst, teveel, zo groot, ontroerend mooi. Maar een mensenhart kan een hoop hebben. Dit licht, deze nacht, dit samenzijn, die verslavende peddelslag. Ik zou eindeloos door kunnen peddelen, de rest van mijn leven, nooit meer slapen. Dit heeft niets van doen met afstand afleggen. Ik hoef nergens aan te komen. Ik ben er al.

“Eventually, all things merge into one and a river runs through it. (…) I am haunted by waters”, schreef Norman Maclean (‘The river runs through it and other stories’, 1976). Exact deze woorden zingen deze heerlijk lange nacht via mijn hoofd regelrecht mijn hart binnen.

9 Comments on Nooit meer slapen

  • Willy zegt:
    4 juli 2016 om 22:42 uur

    Geweldig mooi om dit te kunne ervaren! Heel mooi beschreven en super om het te me te beleven! Good luck!

    Beantwoorden

  • Cornelis zegt:
    5 juli 2016 om 09:57 uur

    wat een prachtige woorden en foto’s ! dank voor een klein beetje meegenieten…

    Beantwoorden

  • Els zegt:
    5 juli 2016 om 17:43 uur

    Zelfs thuis op de bank is het genieten van je verhaal en je foto’s. Doet me denken aan onze Ierse vakanties als ‘s-avonds laat een volle maan over het water net zoveel licht gaf als de zon overdag. Eindeloos genieten.

    Beantwoorden

  • Jo Breet zegt:
    5 juli 2016 om 18:17 uur

    Ja, het is fijn om mee te genieten en te denken aan de tochten, die wij maakten in het mooie
    Scandinavie, al deden wij dat overdag en zochten tegen 5 uur een hut om te koken en te slapen.
    Groet van Jo xx

    Beantwoorden

  • Marvin zegt:
    5 juli 2016 om 20:54 uur

    Hey Jolanda en Frank ,

    Uiteraard volg ik jullie belevenis op de voet .
    Maar wat een geweldige fotos zijn dat ..
    En dan met je zelf gemaakte kajak.
    Soms komt gewoon alles samen ??.

    Heb in middels me eerste track gewandeld in IJsland …
    En je boek Jolanda heb ik echt verl aan.
    Het is een beetjuh de rode draad van me vakantie …
    Dus helemaal blij mee ?

    Het gaat jullie goed en ben benieuwd wat voor mooie verhalen er nog wachten voor jullie …

    Beantwoorden

    • Jolanda Linschooten zegt:
      6 juli 2016 om 08:39 uur

      Super bedankt Marvin! Top om zo te horen. Geniet van IJsland, ook al zo’n mooie plek!!!

      Beantwoorden

Laat een reactie achter

Velden met een * zijn verplicht