Velden met een * zijn verplicht
Waar we vorig jaar uit een boom een ski hakten, daar slaan we nu een heel smal weggetje in, omhoog naar een oude boerenalm bovenin de bergen. Daar staat een allemachtig mooi houten blokhutje – misschien wel het mooiste ter wereld (bij blokhutjes ben ik al snel erg hoog met mijn waardering). Zonder buren, zonder verkeer, met ladingen sneeuw op de bomen. Wat een geluk dat we uitgerekend op deze magische plek ons sneeuwschoenenproject gaan afronden. Opgewekt volg ik Frank’s hand exact na, omhoog, om het hout heen, omlaag door dat gaatje, om die verdraaiing heen, aanhalen (au, mijn handen) en nog maar weer aanhalen, meterslang koord doorhalen en… ‘Eh, Jo. Sorry. Stop maar.”
“Wat?! Ik ben toch nog niet klaar?”
“Je bent achterstevoren bezig. Jouw achterpunt zit nu voorop.”
Echt even een momentje voor een extra blokje hout in de haard en een kop koffie… Stérke koffie!
Velden met een * zijn verplicht