Vertrek van vasteland

Daar komt ‘ie, de veerboot naar IJsland. Het wordt nogal een eindje varen: 2 dagen en nachten… Hopen dat ik niet teveel Primatour hoeft te slikken, word je zo suf van, terwijl ik wil werken op mn laptop aan wat kaders en aan de bergroutes voor straks… Brrr, ik zie best tegen die enorme zeereis op – ben nou eenmaal een raslandrot – maar een eiland via de zee langzaam benaderen, is ook wat waard. (Los daarvan was het voor mijn logistiek van spullen, werk en route ook nauwelijks anders haalbaar)

Het is tussentijd, op zo’n boot, een drijvend eilandje op zichzelf. Je kan nergens heen behalve in je dromen terug naar huis en vooruit naar dat prachtige IJsland. Dat heeft ook wel wat. Kun je langzaam wennen.

Hoe vaak is de reis niet veel te snel, was je ‘s ochtends nog thuis en stond je 20 uur later een watervliegtuigje na te zwaaien, met al je spullen zomaar in de Canadese bush beland, onvast op je benen. De Indianen beweren dat je ziel het op zulke snelle reizen niet kan bijhouden, die komt een paar dagen later. Deze zeereis vanuit het Deense Hirtshals via de Faroer Islands naar Seydisfjordur aan de oostkust van IJsland, is vast langzaam genoeg voor mn ziel om het bij te houden (we hebben nu bij het inschepen al 3 uur vertraging…). Meteen een goede oefening in zelf een beetje gezonde vertraging…

Nu alleen nog hopen dat ik behalve bijhouden, de boel ook binnen kan houden…

Laat een reactie achter

Velden met een * zijn verplicht