Thuis in de tuin!

De witte wildernis van Jack London heb ik achter me gelaten en nu geniet ik intens van de warme voorjaarslucht en het uitbundige groen. Het is goed om vol herinneringen en dromend over nieuwe plannen, te beseffen dat ik nu werkelijk thuis gekomen ben. Gewoon in dit kleine knollenland. Want vrijheid en ruimte zitten niet alleen in wolvensporen maar vooral in je kop, van binnen. Ik moet vaak terugdenken aan de woorden van die Vuntut Gwichin schooljuf uit Old Crow, die de schooljeugd vol overgave leerde hoe je muskusrattenvallen zet, hoe je van sparrentakken een overlevingshut bouwt. “Technology alone is not going to save us”, zei ze. “Our computers, our machines are not enough. Even our traditional knowledge of the land won’t help us much without intuïtion. We have to rely on our intuïtion, our true being.” Daar was ik wel even stil van. Toen waagde ik het toch een vraag te stellen. Of ze de innerlijke zoektocht bedoelde. Naar de betekenis van het leven. “No, no, no”, reageerde ze fel. “Not the search for the meaning of life. But for the experience of being alive.”

En Herschel… die is hier bij Frank en mij opgenomen in ‘ons’ roedel in Akersloot! Want inderdaad, afscheid nemen was geen optie…

Over deze expeditie geeft Jolanda ook een multimedia presentatie. Bekijk hier de beelden van deze reis.

  Een kleine terugblik en impressie:

Laat een reactie achter

Velden met een * zijn verplicht