Polarlightcenter in Laukvik

“Welkom in Laukvik, kom binnen!” Rob Stammes en Threes van Nieuwenhoven gaan me voor door de sfeervolle lezingruimte naar het hart van het Polarlightcenter: instrumenten in alle soorten en maten vullen de wanden, snoeren, draden en vooral heel veel knoppen waarmee het noorderlicht niet alleen geregistreerd en vastgelegd wordt, maar desgewenst ook wordt doorgegeven aan ieder die hier een lezing heeft gevolgd (via een sms-bericht). “Kijk,” wijst Rob en hij houdt een meterslange papieren rol omhoog waarop een blauwe en een rode bibberlijn is vastgelegd door inktpennen die in verbinding staan met instrumenten die weer in verbinding staan met, ja, je zou kunnen zeggen: met het poollicht zelf. “Alle pieken en dalen die tegelijk in beide grafieken verschijnen, dát is dus raak! Dan heb je een ‘wolk’ zonnematerie die onze dampkring binnendringt, pakweg op 100 km hoogte en nog wel hoger, en daar rond de magnetische pool zeg maar een storm van licht veroorzaakt. Soms heftig, soms zwakjes, maar pal onder die zogenaamde ring-van-noorderlicht-rondom-aarde gebeurt bijna altijd wel iets.”

De thee met onweerstaanbaar zachtzoete dadels, de geur van versgebakken brood, de inspirerende verhalen van Rob en Threes. Over hoe zij hier destijds het buurthuis te koop aantroffen en het een en ander toen ineens begon te gisten. Als we nou eens… Niet bang voor het onbekende, geen vrees om iets van de grond af op te bouwen. Iets wat van jezelf is. Waar je passie ligt. En je kennis. Van jongsaf was Rob gefascineerd door het arctische noorden, in het boek van zijn vader over de Noorse poolreiziger Fridtjof Nansen zag hij oude gravures van het noorderlicht… De tijd vliegt voorbij en de schemer valt buiten alweer in hoewel de middag nog maar halverwege is. Bijzonder om te ervaren hoe kennis en wetenschap gepaard kan gaan met passie en inspiratie. “Het verveelt ons nooit. Het noorderlicht is zo prachtig, altijd anders, ik blijf ervoor naar buiten rennen!”, zegt Threes met glim-ogen. “Tegenwoordig is het noorderlicht ineens een hype, voor ons hoeft dat niet, we hebben liever een kleine groep enthousiaste mensen dan een grote groep die alleen hun lijstje komt afstrepen.”

Laukvik is het helemaal. Ruimte en stilte alom. Pakweg 400 mensen wonen hier verspreid in van die okergele en rode houten huizen, daar waar het land ophoudt en de zee begint, met bergen op de achtergrond en noorderlicht op de voorgrond. Nou ja, als het donker is (wat het hier best vaak is) én als het onbewolkt is. Het is bewolkt als ik weer buiten sta en stiekem, heel stiekem, ben ik daar best wel een beetje blij om. Dat wordt vroeg naar bed en een nachtje écht lang slapen!