over LICHT

Licht is als lucht, we kunnen niet zonder. En toch, wat ís licht? We bestuderen en ontleden, worden wijzer en wijzer maar ontrafelen we een essentie puur en alleen dankzij kennis? Zou het niet veel mooier zijn wanneer verwondering ook een plekje krijgt? Als ons begrip van de wereld wordt verrijkt zonder dat het onze verbeelding rooft? 

De manier waarop wij licht zien hield onze voorouders al bezig. Zo meende de Griekse Plato dat ons oog een soort lantaarntje is dat licht werpt op zijn omgeving. De Griek Empedocles ging nog een stapje verder door te beweren dat we een innerlijk vuur bezitten waarvan de stralen de omgeving verlichten, een vuur dat aangestoken zou zijn door de godin van de liefde. Het mag dan anno eenentwintigste eeuw duidelijk zijn dat het net iets anders zit met onze ogen, Empedocles is mijn held.

Het idee dat zo’n innerlijk lichtje de omgeving – al is het nog zo minuscuul – een heel klein beetje lichter maakt. Wetenschappelijk gezien flauwekul. Allang is aangetoond dat externe lichtdeeltjes ons oog binnenvallen op de lichtgevoelige staafjes en kegeltjes in ons netvlies, waarna de oogzenuw dit omzet in een elektrisch impulsje richting hersenen. En toch. Los hiervan kán Empedocles zomaar gelijk hebben. Het één sluit het ander niet uit. Innerlijk vuur om te zien, om werkelijk te zien. Het leuke is dat zoiets vanzelf wáár kan worden!

Licht is een allemachtig mooi thema, ik ben er al langere tijd door gefascineerd en integreer de zoektocht ernaar steeds meer in mijn reizen. Afgelopen winter ontstond het idee om hierover een nieuw boek te maken en na groen licht van mijn uitgever Luitingh-Sijthoff ben ik de afgelopen tijd hard aan het werk gegaan. Verhalen, zelf getekende kaartjes, illustraties, foto’s. De planning voor publicatie komt langzaam dichterbij. November dit jaar.

Je kunt het boek vrijblijven vooruit reserveren. Dat kan HIER.