Loopdag 2 – Eenzaam rendier

Sponsors: Visit Sweden  |  Mud Sweat Trails  |  Bergans
  • 14 augustus 2014

Bivak bij Guobirjohka – Stora Sjöfallet Mountain Centre / 60 km + 800 hm

Vannacht regende het (maar dat leverde geen problemen op) en vanochtendvroeg is het droog, hoewel zwaar bewolkt. Als het halverwege de ochtend dan echt open breekt, zon erbij en flarden blauwe lucht, dan voel ik me zo blij dat ik dit meemaak. Hierbuiten ben. Overgangen in het weer zijn zoveel intenser als er even geen binnen bestaat. Ook wonderlijk hoe mijn benen – en hele lijf – voelen. Vannacht moest ik een keer plassen (opkrabbelen uit ligpositie) en toen deed alles zeer en voelde ontzettend stram. Nu ben ik best soepel. Geen zere schouders meer.
Via Singistugorna door opnieuw zo’n eindeloos dal. Groen beneden, grijs boven. Een eenzaam rendier. Een vervallen oude Samihut. En, oh heerlijk, nauwelijks nog mensen; de Classic ben ik gepasseerd!
Via berkenbos daal ik uiteindelijk af tot Kaitumstugorna, waar proviand te koop is. Dan in een forse hoosbui door naar Teusajaurestugorna – bekend terrein want 7 jaar geleden sjouwden Frank en ik onze kano-uitrusting hierover om de Kaitumelva te varen.
Bij deze hut neem ik een zalig lange pauze – min of meer noodgedwongen maar het komt me bijster goed uit – en was het niet zo dat ik geen haast had!!? Vanaf hier moet ik namelijk het Teusajaure meer over. Er ligt slechts 1 roeibootje aan deze kant. Dat betekent 3x roeien want er moet altijd minstens 1 boot op elke oever zijn. Dat is tot daar aan toe. Maar er staan schuimkoppen op de golven, de wind is me te heftig. De huttenwaard neemt me eind van de middag mee met de roeiboot. En dus zit ik in droge ‘kampkleren’, drink thee en soep (door anderen achtergelaten in een hoekje van een kastje), klets behalve Zweeds ook Frans, Duits en zelfs Nederlands want geleidelijk druppelen toch steeds wat mensen binnen. Ondertussen schijnt de zon weer en wappert mijn door-het-rennen vochtige kleding lekker droog.
De middag was voor rusten, de avond is dan voor rennen. Een forse bergrug over eerst. De zon staat laag en werpt eindeloos mooie schaduwen. Een gouden avond. Met opnieuw rendieren. Eentje alleen, groot mannetje, staart me een tijdje aan. Ik sta stil, kijk terug. Onbeschrijflijke momenten.
Boven aangekomen, zie ik de vergletsjerde massieven van Sarek – de eerstvolgende bergkam eigenlijk. Met beneden eerst de weg langs het meer-dan-eindeloze meer. Ik ren maar vandaag zijn er steeds zo veel stenen dat het erg moeizaam gaat, de stokken zijn een grote hulp in balans en snelheid.
Bij Stora Sjöfallet is het (zoals ook de laatste keer in de winter) een dooie boel. Ik schuif ergens in een achteraf hoekje langs het meer het bos in. Inmiddels schemert het, het is tegen half elf. Ik ben echt zo soepel niet meer, al heb ik niet echt ergens last van. Behalve van slaap…. Oeps. En van muggen, knutjes en wat al niet meer! Snel dat muggennetje over m’n hoofd en slapen!

3 Comments on Loopdag 2 – Eenzaam rendier

  • Frits zegt:
    14 augustus 2014 om 15:32 uur

    Lieve Jolanda,
    wat leuk om je tocht zo “live” te kunnen volgen. je bent wel heel ultra-light op pad niet? Ik zie bar weinig luxe artikelen, zelfs geen brandertje klopt dat? Ik kan me herinneren dat je tocht door the UK met tarp erg bar was door de vele regenval/wind. Hoe gaat dat nu? Houd je het droog?
    Ik ga over 2 weken ook naar Noorwegen om een deel vh Nordkalotleden te lopen, van Kattarat naar Sulitjelma. Wel heel wat kortere afstanden dan jij aflegt per dag. Ik krijg er ontzettend veel zin in als ik je verhalen lees en foto’s zie. Veel succes met de komende dagen !
    h gr Frits

    Beantwoorden

  • Irma zegt:
    14 augustus 2014 om 18:46 uur

    Wow, wauw…wat prachtig!! Ik kan zo meevoelen wanneer je schrijft dat wat onbeschrijflijk mooi is en dat er van die momenten zijn dat alles klopt. Dat zijn die momenten waarvoor je het doet en die je ook nooit, nooit meer zal vergeten. Gelukkig heb je de hordes mensen achter je gelaten. Je bent ook precies in de periode van de fjällräven classic gegaan. Gelukkig lopen zij maar een stukje.
    Doe alle eenzame en in groepen lopende rendieren de groeten van mij. En zeg maar dat ik ze ook weer kom opzoeken. Geniet maar flink en succes. Ik geniet met je mee! Grote groet, Irma

    Beantwoorden

  • Nico zegt:
    14 augustus 2014 om 20:32 uur

    Hoi Jolanda, vanuit Zwaag al lezende het gevoel krijgen wat jij beschrijft ,prachtig!
    Heerlijk genieten van de vrijheid en de natuur. Ik vind het maar knap van je dat de geplande route
    goed kunt vinden ,zo’n stuk lopen en nog tijd hebt voor blog schrijven foto,s en reacties….
    Benieuw wat de volgende etappe weer brengt succes, groet Nico.

    Beantwoorden

Laat een reactie achter

Velden met een * zijn verplicht