Loopdag 1 – Kalverstraatfobie

Sponsors: Visit Sweden  |  Mud Sweat Trails  |  Bergans
  • 14 augustus 2014

Abisko – bivak bij Guobirjohka / 64 km + 800 hm

De start kon niet mooier: in de zon! Halverwege de ochtend wordt het zelfs tijd voor de korte broek plus kortemouwenshirt. Heerlijk veel berkenbos, dat eerste stuk als ik eenmaal de befaamde Kungsledenpoort onderdoor ben. Die geur, oh die geur!
Maar toch klopt er iets niet. Echt helemaal niet. Het is niet stil. Sterker nog: het stikt van de mensen, het lijkt de Kalverstraat wel alleen loopt iedereen de andere kant op dan ik… Tja, de Fjällräven Classis is net deze dagen aan de gang, tweeduizend deelnemers wandelen tussen Nikkaluokta en Abisko. Buitengewoon interessant om honderden brede wandelaars (breed door de vrij forse rugzakken) te passeren op houten planken van krap twee voeten breed. Ongelofelijk, wat een boel houten planken – Ikea zou er jaloers op zijn. Op zich (zonder tegenliggers) prima geschikt om overheen te rennen.
Het voelt lange tijd allemaal nog wat onwennig, door die extreme drukte onderweg. Ik kom niet in een ritme en mentaal niet tot een soort verstilling. Alhoewel het rennen fijn gaat.
Ik passeer Abiskojaurestugorna, heb nog vier superdik belegde boterhammen bij me, dus geen eetstop in de hut. Dat bewaar ik tot de volgende, Alesjaurestugorna. Thee, Cola en de onweerstaanbare ‘kanelbullar’ voor directe consumptie, wat koek en chocola voor het volgende traject (boterhammen inmiddels verteerd). Ik plof neer aan een tafel binnen (inmiddels regent het alweer enkele uren), waar een haast Italiaanse drukte heerst. Maar het is heerlijk om even de voeten op een stoel te leggen! En verder sluit ik me een beetje af voor de al te jolige sfeer.
Dan weer verder, geen honderden maar nu tientallen tegenliggers. In de regen. Geen korte broek meer, te koud, ademende regenbroek en-jas, muts, buff en wanten.
Op de 1150 m hoge Tjäktjapas hangt potdichte mist maar op het laatste moment doemt uit het niets toch de schuilhut op. Stampvol en lekker warm daarbinnen. Even uithijgen en een halve Snicker. Dan afdalen en het langgerekte dal door richting Sälkastugorna. Inmiddels loopt het tegen de avond en ik slurp er lekker een blik ingemaakte vruchtjes naar binnen. Er gaan koken lijkt me met al die mensen geen goed plan. Nog hele grote reep Mjölkchoclat voor morgenochtend en verder maar weer.
En dan ineens is het er. Alles. Het gevoel. De regen stopt al zijn de wolken grauw. Windstil. Geen of nauwelijks nog anderen onderweg. De ene kudde rendieren na de andere. Soms schiet een lemming voor mijn voeten weg. Mijn schouders doen wat zeer, de banden zitten niet helemaal lekker, verder voelt het lijf fantastisch – gezien de omstandigheden. Man, dit is heerlijk. Laat mij nu zo nog maar een poosje door rennen.
Tot ik in de verte de Kuoperjåkka schuilhut zie liggen, daar zijn vast weer tentjes en deelnemers. Dan beter nu de eerstvolgende beek pakken, stukje omhoog volgen van het pad af en bivak maken.
Of de duivel ermee speelt. Pak ik net de boel uit, begint het weer te regenen. En zo’n eerste keer wil zo’n tarpje niet – ik, kluns, ben vergeten om lange lijnen aan de zelf-erop-genaaide lussen te bevestigen, dus zet het (met mijn loopstokken eronder) nog beroerder op. Je hebt natuurlijk ook haast. Hoe fout ook. Je wilt nu zitten, droge spullen, klaar. Gelukkig zit om mn mat een bandje en neem ik voor de GoPro ook altijd een band mee – voilá twee lijnen.
Nu zit ik onder een minimaal puntdakje, benen buitenboord in de regen (maar gehuld in waterdichte bivakzak dus geen punt) en het grote voordeel daarvan is dat ik nu rechtop kan zitten rommelen (omkleden). Het is inmiddels behoorlijk aan de schemer. Ik ga pitten. En dat in de wetenschap dat ik vandaag nog geen mug of knut gezien heb!

2 Comments on Loopdag 1 – Kalverstraatfobie

  • Tanja Lith zegt:
    14 augustus 2014 om 14:00 uur

    Goh, Jolanda, wat een hectiek op je route. Hoop dat het nu dan toch verder rustig wordt en nog wat droger voor je. Ik kan best meevoelen hoe het is om daar te zijn in die prachtige natuur. Slaap lekker vannacht…en mooie dromen….

    Beantwoorden

  • Richard Gatersleben zegt:
    14 augustus 2014 om 16:56 uur

    Geen muggen! Dat is goed nieuws. Een jaar geleden werd ik er helemaal “gek” van.
    Zal wel met planning te maken hebben 🙂

    Beantwoorden

Laat een reactie achter

Velden met een * zijn verplicht