Groenland

Als je ouder wordt groeit het verleden en krimpt de toekomst. Dat is geen reden om te haasten. Integendeel, ik zie het als dé motivatie om met hart en ziel daar te zijn waar je bent. Investeren in het zien van het kleine in het grote, zoveel mogelijk zijn - in plaats van zoveel mogelijk zien - maakt dat ik me thuisvoel. Dit is vele malen grootser dan ik op kan schrijven. Ook de beelden vangen slechts een glimp. Je moet er staan én slapen, dag na dag. In stilte en met overgave. Dat is wat ik geprobeerd heb te delen met de mensen die mee waren. De enorme verantwoordelijkheid als gids, de niet...

Ik hoop dat je tijd hebt, of liever: tijd wilt maken. Deze filmdocu maakte ik niet voor de gehaasten onder ons ;-)… De kajak-expeditie in noordoost Groenland duurde 26 dagen, het monteren hier thuis in Akersloot duurde bijna net zo lang (21 dagen, al waren dat niet van die lange dagen als daar). Ons verhaal over dit deel van Groenland, over de kajak en over onze bescheiden rol daarin, kan en mag niet afgeraffeld worden. Die uitgestrektheid, rauw en puur - het heeft tijd nodig om diep in te dalen. Ik hoop dat je ervan geniet om ernaar te kijken. ——-  Scoresbysund is het grootste fjord...

Uiteindelijk -- na twee jaren zeekajak-ervaring opbouwen, inclusief de vele Groenlandrollen, een reis naar zuidwest Groenland én een winter in noordoost Groenland, plus twee bouwprocessen van skin-on-frame kajaks -- zijn we dan zover: een kajak-expeditie op Groenland! Maar net even anders dan we aanvankelijk planden. Want het zelf-thuis-bouwen van die tweede skin-on-frame heeft ons geleerd dat het te duur, te lang en te risicovol wordt om ter plaatse op Groenland onze eigen kajaks te gaan bouwen. En na afgelopen winter in Ittoqqortoormiit  werd duidelijk: DIT is dé mooist denkbare locatie...

Het (enige) blog dat ik op social media schreef tijdens mijn tijd in oost Groenland, plaats ik hieronder. Omdat het zoveel zegt. Maar meer, veel meer nog, eigenlijk álles wat belangrijk was en wat ik over deze tijd wil delen, zegt de film die ik van deze onvergetelijke tijd maakte. East Greenland - Ittoqqortoormiit, 2-31 januari 2022. Internet was geen prioriteit (lees: mogelijkheid), de afgelopen tijd, maar nu kan het heel even. Er is tussentijd. Tijd tussen de ene tocht (solo) en de andere (klein groepje gidsen). Tijd om bij te komen, bij te eten, op te warmen, op te laden,...

Mijn grote slee (een Fjellpulken Expedition Xplorer) staat ingepakt, twee groene legerduffels ernaast. Deze tijd van naderend vertrek laat zich het best omschrijven met een nieuw woord. “Eufancholie”, als een mengeling van euforie en melancholie. Ik kwam het tegen in het ontroerend mooie boek ‘Hard land’ van Benedict Wells. “Aan de ene kant barst je haast van geluk en op hetzelfde moment ben je melancholiek omdat je weet dat dit thuismoment straks voorbij is.”  Twee maanden hoog-arctische natuur, sledehonden, poollicht, natuur-onder-dompeling, ultieme vrijheid om steeds opnieuw...

Die stille uurtjes bandenslepen zijn een mooie focus, en daarmee niet alleen een fysieke voorbereiding voor mijn winter-expeditie (fingers crossed) naar noordoost Groenland. De eerste tijd dat ik daar ben, zal het nog poolnacht zijn, dus de zon zal nog niet boven de horizon komen. Zo'n beetje als dit licht, alleen een reepje rood aan de zuidelijke horizon. Alleen is dit het eeuwige licht van Wijk aan Zee... De kunst van voorbereiden voor iets groots - of dat nou een expeditie of een ander project is, is om zowel gefocused als ook ontspannen te zijn. Een mooi maar wankel evenwicht. "In nature,...

Het kan nooit kwaad van anderen te leren en zeker niet als dit door ervaring wijs geworden mensen zijn die door anderen tot 'deskundige' benoemd zijn (ipv door henzelf!). Zo iemand is Eric Jackson voor mij: Olympisch kajakvaarder plus een van de grondleggers van het freestyle kajakken én op en top Amerikaan (met alle kenmerken vandien... maar dat vergeef ik 'm ;-)...). Ik ben hem op het spoor gekomen toen ik afgelopen zomer zo'n klein speelbootje kocht voor in de branding en via Marktplaats bij een 'Jackson 2Fun' uitkwam, en zoekend op internet naar hoe-je-al-die-gave-moves zou kunnen doen,...

Het is eind augustus 2019, wanneer ik - vooralsnog zonder Frank en zonder kajak - naar Groenland reis. Met het doel om alvast wat 'terrein te verkennen’ voor later, als onze kajak-expeditie van start gaat. De reden dat Frank nu niet mee reist, is vanwege onze kleine dierbare vriend, Herschel. Hij is op dat moment nog bij ons - en inmiddels op zo’n leeftijd dat reizen hem geen plezier verschaft.  Het plan is om alvast te kijken of we - als het later zover is - daar ter plekke onze kajaks kunnen bouwen. Want dat lijkt ons het mooist: daar waar de kajak zijn roots heeft, zelf opnieuw twee...

Je kent ’t wel. Dat iets begint met een onschuldig klein plannetje. Of nee, dat is nooit het werkelijke begin. Want om te dromen - in de zin van fantaseren over wat je écht zou willen als je alle barrières wegdenkt - moet je ‘verliefd’ raken. Blij worden van de gedachte alleen al. Dát maakt, dat je dat plannetje verzint.  Het bouwen van een Groenlandse kajak was in eerste instantie Franks plan. Zat al jaren in zijn hoofd. Ik moedigde hem aan, vanaf de zijlijn, dit was zijn project, hij moest die kajak gewoon echt eens gaan bouwen. Wat wist ik van zeekajaks? Laat staan van de zee. Leek...

Groenland heeft mijn hart. In 2006 liep ik drie weken solo door die krankzinnig mooie bergen van Oost-Groenland, in 2007 staken Frank en ik op eigen kracht (en met hulp van wat wind in onze kites) de ijskap over en afgelopen zomer liep ik in mijn eentje door de bergen van het zuidwesten. Het is slechts een tipje van dit grote land, Kalaallit Nunaat. Het fascineert me grenzeloos. Daarom leer ik nu Groenlands (en Deens - voor als ik op enig moment vastloop in de vele 'q'-s), daarom ook lees ik veel over de historie én de huidige ontwikkelingen. Voor het vervolg. Dat zal een lange termijn plan worden....