Flexibele tijd

Dankzij de Indianen kennen we de houten canvaskano want de berkenbastkano was het voorbeeld voor dit type kano dat in Zweden al eeuwen in gebruik is. In een land dat voor 1/3 uit water bestaat (meren, moerassen en rivieren) was het een logisch transportmiddel. Bosse Weslien is leraar op Sjöviks Folkshögskola en ik had vroeger wel bij hem in de klas willen zitten: hij geeft les in ‘friluftslivet’ – een prachtig woord waar elke Hollandse vertaling bij verbleekt. Het is niet alleen maar buitensport. “Het gaat om weten hoe je je buiten, ver weg van alles, op je gemak kunt voelen.” Ik ben de gemiddelde studentenleeftijd weliswaar gepasseerd maar nu ben ik toch alsnog zijn leerling. Want Bosse onderwijst ook in het bouwen van houten canvaskano’s.

Wat een allemachtig gaaf werk. Als spaghetti zo soepel én heet komen de spanten tevoorschijn na het stomen. We buigen ze om de mal en zetten ze vast op de binnenboordlijst. Als de ribbenkast een levend wezen dat langzaam, héél langzaam in een kano verandert. Zo bijzonder om deze tijd te nemen. Flexibele tijd die zich uitstrekt naar achteren. Naar de Piteälv. Naar ‘friluftslivet’.