Dag 31 – Pentland Hills & Union Canal

Een overwegend zonnige ochtend (alhoewel winters koud met dubbele broek, bivakmuts en wanten) is een groot geschenk. Er gaat beslist wel een bui vallen – later, ergens – maar dan ben ik er misschien alweer voorbij.

Ik raak de tel kwijt van de dagen. Ik loop maar voort, het is alsof er nooit een eind aan komt en op dit moment geeft dat ook niet want het is goed zo. Ik raak leeg vanbinnen, er cirkelen niet voortdurend allerlei gedachten rond in mijn hoofd, het is vaak lange tijd stil en daar kun je – vreemd genoeg – toch vol van raken.

De Pentland Hills liggen zuidwest van Edinburgh. Een mooie rij heuvels, even stil als mijn hoofd. Daardoorheen volg ik een oude ‘drove-route’ waarover het vee richting de markten gebracht werd, dagenlange reizen op zichzelf.

Dan – onvermijdelijk – is daar de vlakte tussen Edinburgh en Glasgow, vol grote (snel)wegen en bebouwing. Mijn route volgt rivieren en vooral kanalen (Union Canal vandaag, 50 km tot Linlithgow) wat op zich aangenaam rustig en groen is, maar op de lange duur nogal saai. Maar aan mijn horizon gloren heuvels, waarschijnlijk de Campsie Fells, en daarachter ligt Loch Lomond en dan beginnen eindelijk de Echte Bergen!!!

Maar eerst nog even genieten van een laatste teepee-avond met Frank en Herschel. (Zij vertrekken morgen naar Fort William (Frank’s cursus) en als alles goed gaat, zien we elkaar daarna weer, dan ben ik Fort William inmiddels gepasseerd, waarschijnlijk wordt het weerzien dan in Kinlochewe.)

Altijd zo heerlijk na een hele dag buiten, te voet, onderweg, uiteindelijk languit in de tent te liggen. Voelt zo onnoemelijk goed, die voldoening. Kun je niet uitleggen. John Hillaby probeerde het, een Engelse journalist die in 1968 van zuid naar noord liep (en daarover het boekje ‘Journey through Britain’ schreef). Op de verbazing van een boer ergens uit de Borders of hij echt ALL the way from Cornwall kwam, knikte Hillaby trots en bedacht welke volzinnen hij zou gebruiken om zijn voettocht uit te leggen, maar de man was hem voor. Hij sprak minachtend: “got nothin’ mor’ useful t’ do, aye?!”