Expedities & Reizen

In het uiterste noorden waar Noorwegen en Finland elkaar raken, liggen honderden kilometers wildernis. Dit zgn boreale woud, ook wel taiga genoemd, bestaat overwegend uit dichte naaldbossen en bevindt zich boven de poolcirkel. Wat vrij uniek is voor noord-Scandinavië, want de meeste andere boreale wouden - in Alaska, Canada, Siberië - liggen er juist onder. Behalve door de Samische bevolking die hier met hun rendieren eeuwenlang nomadisch rondgetrok, zijn deze bossen nooit bewoond geweest. Tussen Kautokeino en Kirkenes heb ik een slingerlijn bedacht, waarbij ik slechts 2x een weg kruis (bij...

Ik hoop dat je tijd hebt, of liever: tijd wilt maken. Deze filmdocu maakte ik niet voor de gehaasten onder ons ;-)… De kajak-expeditie in noordoost Groenland duurde 26 dagen, het monteren hier thuis in Akersloot duurde bijna net zo lang (21 dagen, al waren dat niet van die lange dagen als daar). Ons verhaal over dit deel van Groenland, over de kajak en over onze bescheiden rol daarin, kan en mag niet afgeraffeld worden. Die uitgestrektheid, rauw en puur - het heeft tijd nodig om diep in te dalen. Ik hoop dat je ervan geniet om ernaar te kijken. ——-  Scoresbysund is het grootste fjord...

Uiteindelijk -- na twee jaren zeekajak-ervaring opbouwen, inclusief de vele Groenlandrollen, een reis naar zuidwest Groenland én een winter in noordoost Groenland, plus twee bouwprocessen van skin-on-frame kajaks -- zijn we dan zover: een kajak-expeditie op Groenland! Maar net even anders dan we aanvankelijk planden. Want het zelf-thuis-bouwen van die tweede skin-on-frame heeft ons geleerd dat het te duur, te lang en te risicovol wordt om ter plaatse op Groenland onze eigen kajaks te gaan bouwen. En na afgelopen winter in Ittoqqortoormiit  werd duidelijk: DIT is dé mooist denkbare locatie...

Het (enige) blog dat ik op social media schreef tijdens mijn tijd in oost Groenland, plaats ik hieronder. Omdat het zoveel zegt. Maar meer, veel meer nog, eigenlijk álles wat belangrijk was en wat ik over deze tijd wil delen, zegt de film die ik van deze onvergetelijke tijd maakte. East Greenland - Ittoqqortoormiit, 2-31 januari 2022. Internet was geen prioriteit (lees: mogelijkheid), de afgelopen tijd, maar nu kan het heel even. Er is tussentijd. Tijd tussen de ene tocht (solo) en de andere (klein groepje gidsen). Tijd om bij te komen, bij te eten, op te warmen, op te laden,...

Mijn grote slee (een Fjellpulken Expedition Xplorer) staat ingepakt, twee groene legerduffels ernaast. Deze tijd van naderend vertrek laat zich het best omschrijven met een nieuw woord. “Eufancholie”, als een mengeling van euforie en melancholie. Ik kwam het tegen in het ontroerend mooie boek ‘Hard land’ van Benedict Wells. “Aan de ene kant barst je haast van geluk en op hetzelfde moment ben je melancholiek omdat je weet dat dit thuismoment straks voorbij is.”  Twee maanden hoog-arctische natuur, sledehonden, poollicht, natuur-onder-dompeling, ultieme vrijheid om steeds opnieuw...

Die stille uurtjes bandenslepen zijn een mooie focus, en daarmee niet alleen een fysieke voorbereiding voor mijn winter-expeditie (fingers crossed) naar noordoost Groenland. De eerste tijd dat ik daar ben, zal het nog poolnacht zijn, dus de zon zal nog niet boven de horizon komen. Zo'n beetje als dit licht, alleen een reepje rood aan de zuidelijke horizon. Alleen is dit het eeuwige licht van Wijk aan Zee... De kunst van voorbereiden voor iets groots - of dat nou een expeditie of een ander project is, is om zowel gefocused als ook ontspannen te zijn. Een mooi maar wankel evenwicht. "In nature,...

Het kan nooit kwaad van anderen te leren en zeker niet als dit door ervaring wijs geworden mensen zijn die door anderen tot 'deskundige' benoemd zijn (ipv door henzelf!). Zo iemand is Eric Jackson voor mij: Olympisch kajakvaarder plus een van de grondleggers van het freestyle kajakken én op en top Amerikaan (met alle kenmerken vandien... maar dat vergeef ik 'm ;-)...). Ik ben hem op het spoor gekomen toen ik afgelopen zomer zo'n klein speelbootje kocht voor in de branding en via Marktplaats bij een 'Jackson 2Fun' uitkwam, en zoekend op internet naar hoe-je-al-die-gave-moves zou kunnen doen,...

Soms heb je van die reizen, die blijven onderhuids nakriebelen, lang nadat je spullen alweer op de plank liggen te wachten op een volgende keer. Rogen was zo'n tijd. Voor het eerst solo onderweg in een open kano. Ik begon, ruim 1,5 jaar terug, mijn 'overgave-aan-het-water-tijd' met grondig leren zeekajakken en dat is - net als het water zelf - een vloeibaar, flexibel proces gebleken waarin het een op natuurlijke wijze tot het ander leidde. Het voelde als een logische stap om ook het solo varen met een open kano nu eens echt te gaan leren. Die leerprocessen zijn natuurlijk nog in volle gang en de tijd...

Dag 1. Ik peddel mijn eerste meters IJssel. Heerlijk om een ‘levende’ rivier te voelen. Stilte vanaf het water. Fijn om zo rustig in een nieuw ritme te komen. Bivak ergens tussen Doesburg en Zutphen. Een ruig bosje vol omgevallen bomen, (door bevers) afgeknaagde stammetjes, reëenhoefjes afgedrukt in de rivierklei, een buizerd die boven m’n kamp luidruchtig landt in wat blijkbaar zíjn boom is. Mooie schuilplek en genietplek in één. Ganzen vliegen over, aanhoudend, steeds weer nieuwe vluchten. Het overstemt elk menselijk geluid (autogeruis klinkt ver weg). Adembenemende kakofonie die rust...