Op Eigen Houtje

En toen ging het mis…

  • 17 juni 2016
En toen ging het mis…

Je hebt van die projecten, die slurpen je volledig op. Je volle aandacht gaat daarheen. Je voelt die intense focus. Al zijn we aan het begin van de 5e kanobouwdag op rij best behoorlijk afgepeigerd. Maar tegelijk spat ik van energie, van zin om verder te gaan. Want kijk, daar ligt dat juweeltje weer. Eerst de spantjes afzagen. Dan het precisieklusje van de dekjes plaatsen. En alweer een ochtend om. In de lunchpauze, terwijl ik nietsvermoedend een rondje loop met Herschel, me verkneukend over de fantastische voortgang, beleeft Frank de schrik van zijn leven. Terwijl hij rustig tegen de buitenbalken...

» Lees dit blog

Van de mal af

  • 16 juni 2016
Van de mal af

"Denk erom, een kano bouwen is geen hogere wiskunde!" Bosse Weslien grinnikt. Een meer ervaren vakman is in Zweden op kanobouwgebied niet te vinden (Ray Mears maakte van zijn kano's gebruik bij zijn Zweedse bushcraft-uitzending). En Bosse zegt eigenlijk: verlies je niet teveel in details maar houd de grote lijn in gedachten. Het wordt geen museumstuk. Die kano moet gebruikt worden. In 1983 bouwde hij zijn allereerste Prospector (heeft Herschel nu in gebruik als hondenhok). In die tijd las hij de klassieker 'The path of the paddle' en zo begon een levenslange passie. Na al die jaren en talloze...

» Lees dit blog

Dag drie

  • 15 juni 2016
Dag drie

Als dag drie erop zit wat het kanowerk betreft, is het zeven uur 's avonds. We zijn vanochtend om half negen gestart met dunne planken op maat maken en op de spanten spijkeren. Meer precisiewerk dan je zou denken. Alles moet voegen en passen. Maar zo mooi, zo mooi. Ondertussen denk ik terug aan de zonsopgang van vannacht 03.30 uur. Ik had de wekker een uur eerder gezet zodat ik ruim op tijd met de timelapse kon beginnen. Die verstilde koelte. Absoluut betoverend. Fotografie is net kanobouwen: alle energie die je erin stopt komt in zesvoud terug. En terwijl wij de spanten steeds meer bedekken...

» Lees dit blog

Pippi’s optimisme

Pippi’s optimisme

De allereerste dag was superspannend. Je weet niet goed wat te verwachten. Je bent zenuwachtig. Daar ga je klein van denken. In de trant van 'ik heb dit nog nooit gedaan, ik bak er niks van'. De tweede dag is anders. Onmiskenbaar. Valt niet te ontkennen. En toch houd ik hiervan. Die ontspanning. Dat vertrouwen. Dat huizenhoge Pippi-Langkous-optimisme. Die durfde groot te denken. "Ik heb het nog nooit gedaan DUS ik denk wel dat ik het kan!" Ik sta me scheel te schuren deze dag, daar niet van. En schuren is echt niet het leukste werk. Maar het is gek: vandaag is zo'n dag waarop àlles lacht....

» Lees dit blog

Flexibele tijd

Flexibele tijd

Dankzij de Indianen kennen we de houten canvaskano want de berkenbastkano was het voorbeeld voor dit type kano dat in Zweden al eeuwen in gebruik is. In een land dat voor 1/3 uit water bestaat (meren, moerassen en rivieren) was het een logisch transportmiddel. Bosse Weslien is leraar op Sjöviks Folkshögskola en ik had vroeger wel bij hem in de klas willen zitten: hij geeft les in 'friluftslivet' - een prachtig woord waar elke Hollandse vertaling bij verbleekt. Het is niet alleen maar buitensport. "Het gaat om weten hoe je je buiten, ver weg van alles, op je gemak kunt voelen." Ik ben de gemiddelde...

» Lees dit blog

Scandinavië op z’n wildst

Scandinavië op z’n wildst

Akersloot, 1 juni 2016. Op Eigen Houtje deel 3 gaat binnenkort van start: na de zelfgemaakte ski's en sneeuwschoenen, gaan we nu een kano bouwen! Dat leren we van de bevlogen vakman Bosse Weslien die met zijn slogan 'de natuur is het begin, de rest is handwerk' de toon van ons avontuur raakt. Het hele proces van spantjes stomen, buigen, timmeren, met canvas bespannen en vervolgens teren zal 2-3 weken gaan duren. Eh... voor de duidelijkheid: in onze schuur hangt een Madriver Explorer naast drie wildwaterbootjes en twee zeekayaks (alle Ally's even niet meegerekend...). Je zou kunnen concluderen:...

» Lees dit blog

Uitdagingen

  • 2 maart 2016
Uitdagingen

Soms krijg ik de vraag: "En wat wordt je volgende hardloop-avontuur? Ga je niet meedoen aan die-en-die-race?" Na mijn GR20 solo-bivak-run over Corsica, afgelopen september, heb ik heel bewust een punt gezet achter 'alleen-maar-hardlopen'. Ik heb de afgelopen jaren namelijk veel andere outdoor-activiteiten (waaronder ook de fotografie) op een laag pitje gezet, ik wilde altijd trainen. Voor verdere ontwikkeling (meer leren over fotografie bijvoorbeeld, of mijn Noors en Zweeds verder aanscherpen, leren over astronomie) was geen ruimte. Begrijp me goed: ik heb daar bewust voor gekozen. Dat was fantastisch. Maar...

» Lees dit blog

Filosofie voor dummies

Filosofie voor dummies

Sneeuwschoenen maken om aan de muur te hangen kan ook leuk zijn, maar is niet helemaal ons ding… We willen ze gebruiken, aan de ultieme test onderwerpen. Daarvoor moeten we terrein kiezen waarvoor dit type sneeuwschoen - het Canadese Ojibwe-ontwerp - bedoeld is, namelijk vrij vlak terrein met (mogelijk) diepe sneeuw. Het schitterend beboste stroomdal van de Atna ligt ingeklemd tussen de hoge Rondanebergen in het westen en de imposante rondingen van Alvdal in het oosten. Precies wat we zoeken. We trekken elk een pulka met kampeerspullen en eten voor een kleine week met ons mee. In het bos blijkt...

» Lees dit blog

Voldoening

Voldoening

Het mooie van ergens vòl voor gaan is de voldoening die erop volgt. Dat onze sneeuwschoenen af zijn. Dat we er straks een tocht op gaan maken. Dat ze er zo supergaaf uitzien. Dat we op deze plek zijn. Voldoening vraagt om bewust genieten maar ook om stil zijn. Met diepe teugen dit alles naar binnen slokken.

» Lees dit blog

Slow-mo

Slow-mo

Het mooie van dit project 'Op eigen houtje' vind ik dat je jezelf dwingt tot een hoogst ongebruikelijke slow-mo. Zelf maken gaat niet om geld maar om tijd. Tijd is niet te koop. Die moet je nemen. "Hoeveel uur zit er dan in?" vraagt iemand op Facebook. Onbeantwoordbaar. Waar wil je beginnen met tellen? Bij de plannenmakerij in ons hoofd? Bij  het erover inlezen of pas bij het op zoek gaan naar het juiste hout? Bij het maken van de stoom-mal of bij het breken na de eerste buigsessie? We zijn in elk geval drie dagen hier in het blokhutje bezig met de bespanning. Maar waarom niet gewoon helemaal...

» Lees dit blog