In een lange dag heb ik terug door mijn eigen spoor John’s Cabin weer weten te bereiken. Ik ben daar twee nachten gebleven en ben toen op weg gegaan naar Fort McPherson. Ik had wel een dag een mentale dip omdat ik mijn routeplan heb gewijzigd en niet op eigen kracht naar Old Crow loop. Nu heb ik er toch weer zin in om de tocht en mijn verhaal af te maken. Dat de route anders loopt dan gepland, dat hoort nu eenmaal bij een avontuur.

Als je niet leert om flexibel te zijn in de wildernis, dan leg je het af.

Ik had verwacht redelijk vlot over het Husky Channel te kunnen trekken, maar er ligt nu 40 centimeter verse poedersneeuw, dus het is toch hard werken om donderdag in McPherson aan te komen. Maar ik heb veel meer rust in mijn hoofd, nu ik weet dat ik het redden ga. Gisteren veel tijd besteed aan fotograferen en filmen en een grote fik gebouwd. Het was een koude nacht, ik ben veel wakker geweest door de kou en zou eigenlijk mijn slaapzak moeten drogen op mijn slee, maar het begint nu net weer te sneeuwen, dus dat schiet niet op. Het is nog steeds hartstikke koud. Nu –30, dus ik moet snel weer gaan lopen.