Berichten

Dag 36 – Dancing on the Devils Staircase

Dag 36 – Dancing on the Devils Staircase

Gisteren ergens niet ver na Kings House kamp gemaakt (55 km) en de Devils Staircase voor vandaag bewaard. Eerder is het een Highway to Heaven deze ochtend. Met zo'n 50.000 man die jaarlijks de West Highland Way loopt, is de route best druk te noemen maar in alle vroegte tussen half zes en acht uur is er vooralsnog maar 1 mens te bekennen. En dat terwijl de zon kadootjes over de Three Sisters strooit. De eerste stralen maken het dreigende Glencoe-dal magisch mooi. Ik kan niet dansen, je zou het willen bij zoveel goeds, maar ach, is dit lichte lopen niet ook een soort dansen? En is dansen niet in balans...

» Lees dit blog

Dag 35 – Solitude

Dag 35 – Solitude

Gedwongen rust voelt bepaald anders dan verdiende rust. En toen gisteren in de namiddag de zon doorbrak en ik al uren in mn tentje gelegen had, had ik de grootste moeite om mijn boeltje niet bijeen te pakken en te vertrekken, verder langs die bloedmooie bergen die inmiddels voor het grijpen rondom liggen. Aan mijn voet geen enkel pijntje of verdikking meer. Dit liggen voelde als verspilling, ik wilde weer in beweging zijn, dat is inmiddels routine geworden. Toch was het goed. Een dag/nacht van 15 uur slaap kon geen kwaad en des te gretiger zou ik de volgende dag weer zijn. En zo geschiedde. Man,...

» Lees dit blog

Dag 34 – Alice in Wonderland & The nothing-for-granted rule

Dag 34 – Alice in Wonderland & The nothing-for-granted rule

Zingend en huppelend bewoog zij zich door de altijd zonovergoten bergen, problemen waren iets voor zwartkijkers als de mollengravers, nee, zij stevende regelrecht en lichtvoetig op haar doel af dat inmiddels voor het grijpen zo dichtbij lag... Maar zij is Alice en ik ben hier niet in Wonderland. En als ik het al was, dan kwam ik vannacht een wijs konijn tegen dat me influisterde om niks, nooit en nergens, voor 'granted' te nemen. Het is echt niet zo dat als alles goed gaat, dat Dus zo blijft - wees zielsblij met elke keer dat dat Wel zo is maar beschouw, om teleurstellingen te voorkomen maar vooral...

» Lees dit blog

Dag 33 – Bonnie, bonnie banks of Loch Lomond

Dag 33 – Bonnie, bonnie banks of Loch Lomond

Gisteren 64 km weggewerkt en een illegaal bivak in een privebos gemaakt (geen sporen achtergelaten, moet kunnen). Nu sta ik aan Loch Lomond en voor ik langs diens oostoever via de West Highland Way ga rennen (mooi, zo mooi) eerst even zitten en vieren dat ik hier ben. (Toen ik bij Balmaha langs een zowaar reeds geopende Inn kwam, heb ik het overigens ook al gevierd met een broodje Haggis - het beste alternatief voor BlackPudding plus (ja met een dagelijks verbruik van rond de 4000 tot 6000 kC kun je eindeloos door eten) een Sticky Toffeepudding!) Ik ben een kleine week achter op mijn nogal optimistisch...

» Lees dit blog

Dag 32 – Tunnelvisie

Dag 32 – Tunnelvisie

Hoezo "nothin' useful"? Beweerde Huckleberry Finn niet "There ain't no journey that doesn't change you some." Had 'ie mooi gelijk in. Belangrijk van vandaag is tunnelvisie. Zou je bijna krijgen van zoveel rechte vlakke kilometers, langs Union Canal, door een tunnel, langs een heuse kanaallift (The Wheel of Falkirk) en daarna verder langs het Forth&Clyde Canal. In de ochtenduren via Polmont, Redding, Falkirk. Van de 5 miljoen Schotten woont zo'n beetje 80% in deze vlakte. Des te meer reden vandaag maar eens flink wat kilometers te maken, snel naar de Highlands! Aan het weer zal het zeker niet...

» Lees dit blog

Dag 31 – Pentland Hills & Union Canal

Dag 31 – Pentland Hills & Union Canal

Een overwegend zonnige ochtend (alhoewel winters koud met dubbele broek, bivakmuts en wanten) is een groot geschenk. Er gaat beslist wel een bui vallen - later, ergens - maar dan ben ik er misschien alweer voorbij. Ik raak de tel kwijt van de dagen. Ik loop maar voort, het is alsof er nooit een eind aan komt en op dit moment geeft dat ook niet want het is goed zo. Ik raak leeg vanbinnen, er cirkelen niet voortdurend allerlei gedachten rond in mijn hoofd, het is vaak lange tijd stil en daar kun je - vreemd genoeg - toch vol van raken. De Pentland Hills liggen zuidwest van Edinburgh. Een mooie...

» Lees dit blog

Dag 30 – Southern Upland Way & het gevaar van stille binnenwegen

Dag 30 – Southern Upland Way & het gevaar van stille binnenwegen

Zwaar bewolkt, koude noordenwind maar (en da's het belangrijkste) droog! In alle ochtendvroegte loop ik door mooie heuvels, langs Peat Law (!) en Resolution Point. Die eerste uren van de dag zijn echt bijzonder, zo tussen 5 en7 uur ben je de enige op aarde! Hillfog bovenop de heuvels maar dat geeft Minch Moor juist extra karakter. De Southern Upland Way is een zeer goede trail en tot Traquir volgt hij voor een groot deel een historische route (Minch Moor Road) waar koning Edward de Eerste nog overheen getrokken is tijdens zijn poging het noordelijke koninkrijk te veroveren. Ik weet niet precies...

» Lees dit blog

Dag 29 – Pas op de plaats

Dag 29 – Pas op de plaats

Vandaag eens na 'pas' 4 loopdagen al een rustdag, een fantastische hele dag pas op de plaats rond de teepee met z'n drietjes (nu het nog kan), met koud maar zowaar droog en zonnig weer! Ongelofelijk, mijn voeten zijn nog helemaal heel, na een beginblaartje de eerste week tussen mn tenen (die hersteld is gedurende de tocht, had ik nooit gedacht), geen enkele blaar meer. (ook de beginnende pijn op mn voorvoet, na die lange dag in het Lake District is gelukkig hersteld na de rust in Keswick). De afgelopen dagen kwamen mijn voeten wel zeer verschrompeld en geweekt uit de schoenen (al dat veen), maar...

» Lees dit blog

Dag 28 – Eindelijk: Schotland!

Dag 28 – Eindelijk: Schotland!

Gisteren was ondanks slechts 35 km toch nog zwaar, vanwege de immens vele veenstukken. In een gehucht met de illustere naam Cottonhopeburnfoot, kwam ik vrij uitgeput aan (en doornat van veenprut en regen, geen opwekkende combinatie moet ik zeggen) maar Frank sloeg zijn arm om me heen en Herschel likte mijn gezicht, dus verbazingwekkend snel was ik hersteld (met vers fruit en ander goeds in de teepee). Vandaag opnieuw meer van hetzelfde - de Pennine Way noem ik intussen oneerbiedig de PeatWay - alleen is de milde regen nu veranderd in een heviger soort, heftige buien maar ook zon erna. Het doet...

» Lees dit blog

Dag 27 – Northumberland National Park & The Cheviots

Dag 27 – Northumberland National Park & The Cheviots

Gisteren na 52 km aangekomen in Stonehaugh, waar ik op de camping zo onze teepee in kon, die Frank al opgezet had. Zijn kanoweek zit erop en voordat hij een cursus navigatie gaat geven, is er een kleine week samen in het vooruitzicht, dwz we zien elkaar na afloop van mn loopdag, wat dit tot een heel bijzonder weekje zal maken. Ik heb verder wel gewoon alles bij me onderweg, dat is gewoon de manier waarvoor ik gekozen heb. De Cheviots zijn mooie heuvels, weids, veel boerenland en ook erg veel veenprut. 1 paar schoenen heb ik al stukgelopen (dwz het profiel was er compleet af, ik gleed steeds uit in de modder...)...

» Lees dit blog